трыазі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| трыазі́н | трыазі́ны | |
| трыазі́ну | трыазі́наў | |
| трыазі́ну | трыазі́нам | |
| трыазі́н | трыазі́ны | |
| трыазі́нам | трыазі́намі | |
| трыазі́не | трыазі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)