трыангуля́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трыангуля́цыя трыангуля́цыі
Р. трыангуля́цыі трыангуля́цый
Д. трыангуля́цыі трыангуля́цыям
В. трыангуля́цыю трыангуля́цыі
Т. трыангуля́цыяй
трыангуля́цыяю		 трыангуля́цыямі
М. трыангуля́цыі трыангуля́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)