трыангуляцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыангуляцы́йны трыангуляцы́йная трыангуляцы́йнае трыангуляцы́йныя
Р. трыангуляцы́йнага трыангуляцы́йнай
трыангуляцы́йнае		 трыангуляцы́йнага трыангуляцы́йных
Д. трыангуляцы́йнаму трыангуляцы́йнай трыангуляцы́йнаму трыангуляцы́йным
В. трыангуляцы́йны (неадуш.)
трыангуляцы́йнага (адуш.)		 трыангуляцы́йную трыангуляцы́йнае трыангуляцы́йныя (неадуш.)
трыангуляцы́йных (адуш.)
Т. трыангуляцы́йным трыангуляцы́йнай
трыангуляцы́йнаю		 трыангуляцы́йным трыангуляцы́йнымі
М. трыангуляцы́йным трыангуляцы́йнай трыангуляцы́йным трыангуляцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)