супрацьста́віцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
супрацьста́ўлюся |
супрацьста́вімся |
| 2-я ас. |
супрацьста́вішся |
супрацьста́віцеся |
| 3-я ас. |
супрацьста́віцца |
супрацьста́вяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
супрацьста́віўся |
супрацьста́віліся |
| ж. |
супрацьста́вілася |
| н. |
супрацьста́вілася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
супрацьста́вячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
супрацьста́віць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
супрацьста́ўлю |
супрацьста́вім |
| 2-я ас. |
супрацьста́віш |
супрацьста́віце |
| 3-я ас. |
супрацьста́віць |
супрацьста́вяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
супрацьста́віў |
супрацьста́вілі |
| ж. |
супрацьста́віла |
| н. |
супрацьста́віла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
супрацьста́ў |
супрацьста́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
супрацьста́вячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
супрацьстаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
супрацьстаўле́нне |
супрацьстаўле́нні |
| Р. |
супрацьстаўле́ння |
супрацьстаўле́нняў |
| Д. |
супрацьстаўле́нню |
супрацьстаўле́нням |
| В. |
супрацьстаўле́нне |
супрацьстаўле́нні |
| Т. |
супрацьстаўле́ннем |
супрацьстаўле́ннямі |
| М. |
супрацьстаўле́нні |
супрацьстаўле́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
супрацьстаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
супрацьстаўля́юся |
супрацьстаўля́емся |
| 2-я ас. |
супрацьстаўля́ешся |
супрацьстаўля́ецеся |
| 3-я ас. |
супрацьстаўля́ецца |
супрацьстаўля́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
супрацьстаўля́ўся |
супрацьстаўля́ліся |
| ж. |
супрацьстаўля́лася |
| н. |
супрацьстаўля́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
супрацьстаўля́йся |
супрацьстаўля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
супрацьстаўля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
супрацьстаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
супрацьстаўля́ю |
супрацьстаўля́ем |
| 2-я ас. |
супрацьстаўля́еш |
супрацьстаўля́еце |
| 3-я ас. |
супрацьстаўля́е |
супрацьстаўля́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
супрацьстаўля́ў |
супрацьстаўля́лі |
| ж. |
супрацьстаўля́ла |
| н. |
супрацьстаўля́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
супрацьстаўля́й |
супрацьстаўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
супрацьстаўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
супрацьстая́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
супрацьстая́нне |
| Р. |
супрацьстая́ння |
| Д. |
супрацьстая́нню |
| В. |
супрацьстая́нне |
| Т. |
супрацьстая́ннем |
| М. |
супрацьстая́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
супрацьстая́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
супрацьстаю́ |
супрацьстаі́м |
| 2-я ас. |
супрацьстаі́ш |
супрацьстаіце́ |
| 3-я ас. |
супрацьстаі́ць |
супрацьстая́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
супрацьстая́ў |
супрацьстая́лі |
| ж. |
супрацьстая́ла |
| н. |
супрацьстая́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
супрацьсто́й |
супрацьсто́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
супрацьсто́ячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
супрацьсу́таргавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
супрацьсу́таргавы |
супрацьсу́таргавая |
супрацьсу́таргавае |
супрацьсу́таргавыя |
| Р. |
супрацьсу́таргавага |
супрацьсу́таргавай
супрацьсу́таргавае |
супрацьсу́таргавага |
супрацьсу́таргавых |
| Д. |
супрацьсу́таргаваму |
супрацьсу́таргавай |
супрацьсу́таргаваму |
супрацьсу́таргавым |
| В. |
супрацьсу́таргавы (неадуш.)
супрацьсу́таргавага (адуш.) |
супрацьсу́таргавую |
супрацьсу́таргавае |
супрацьсу́таргавыя (неадуш.)
супрацьсу́таргавых (адуш.) |
| Т. |
супрацьсу́таргавым |
супрацьсу́таргавай
супрацьсу́таргаваю |
супрацьсу́таргавым |
супрацьсу́таргавымі |
| М. |
супрацьсу́таргавым |
супрацьсу́таргавай |
супрацьсу́таргавым |
супрацьсу́таргавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
супрацьсухо́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
супрацьсухо́тны |
супрацьсухо́тная |
супрацьсухо́тнае |
супрацьсухо́тныя |
| Р. |
супрацьсухо́тнага |
супрацьсухо́тнай
супрацьсухо́тнае |
супрацьсухо́тнага |
супрацьсухо́тных |
| Д. |
супрацьсухо́тнаму |
супрацьсухо́тнай |
супрацьсухо́тнаму |
супрацьсухо́тным |
| В. |
супрацьсухо́тны (неадуш.)
супрацьсухо́тнага (адуш.) |
супрацьсухо́тную |
супрацьсухо́тнае |
супрацьсухо́тныя (неадуш.)
супрацьсухо́тных (адуш.) |
| Т. |
супрацьсухо́тным |
супрацьсухо́тнай
супрацьсухо́тнаю |
супрацьсухо́тным |
супрацьсухо́тнымі |
| М. |
супрацьсухо́тным |
супрацьсухо́тнай |
супрацьсухо́тным |
супрацьсухо́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.