супрацьстая́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. супрацьстаю́ супрацьстаі́м
2-я ас. супрацьстаі́ш супрацьстаіце́
3-я ас. супрацьстаі́ць супрацьстая́ць
Прошлы час
м. супрацьстая́ў супрацьстая́лі
ж. супрацьстая́ла
н. супрацьстая́ла
Загадны лад
2-я ас. супрацьсто́й супрацьсто́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час супрацьсто́ячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)