Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

карэнкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карэнкава́ты карэнкава́тая карэнкава́тае карэнкава́тыя
Р. карэнкава́тага карэнкава́тай
карэнкава́тае
карэнкава́тага карэнкава́тых
Д. карэнкава́таму карэнкава́тай карэнкава́таму карэнкава́тым
В. карэнкава́ты (неадуш.)
карэнкава́тага (адуш.)
карэнкава́тую карэнкава́тае карэнкава́тыя (неадуш.)
карэнкава́тых (адуш.)
Т. карэнкава́тым карэнкава́тай
карэнкава́таю
карэнкава́тым карэнкава́тымі
М. карэнкава́тым карэнкава́тай карэнкава́тым карэнкава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

карэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. карэ́нне
Р. карэ́ння
Д. карэ́нню
В. карэ́нне
Т. карэ́ннем
М. карэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карэ́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́ннік карэ́ннікі
Р. карэ́нніка карэ́ннікаў
Д. карэ́нніку карэ́ннікам
В. карэ́нніка карэ́ннікаў
Т. карэ́ннікам карэ́ннікамі
М. карэ́нніку карэ́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

карэ́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карэ́нны карэ́нная карэ́ннае карэ́нныя
Р. карэ́ннага карэ́ннай
карэ́ннае
карэ́ннага карэ́нных
Д. карэ́ннаму карэ́ннай карэ́ннаму карэ́нным
В. карэ́нны (неадуш.)
карэ́ннага (адуш.)
карэ́нную карэ́ннае карэ́нныя (неадуш.)
карэ́нных (адуш.)
Т. карэ́нным карэ́ннай
карэ́ннаю
карэ́нным карэ́ннымі
М. карэ́нным карэ́ннай карэ́нным карэ́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карэ́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карэ́нскі карэ́нская карэ́нскае карэ́нскія
Р. карэ́нскага карэ́нскай
карэ́нскае
карэ́нскага карэ́нскіх
Д. карэ́нскаму карэ́нскай карэ́нскаму карэ́нскім
В. карэ́нскі (неадуш.)
карэ́нскага (адуш.)
карэ́нскую карэ́нскае карэ́нскія (неадуш.)
карэ́нскіх (адуш.)
Т. карэ́нскім карэ́нскай
карэ́нскаю
карэ́нскім карэ́нскімі
М. карэ́нскім карэ́нскай карэ́нскім карэ́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

карэ́ньчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карэ́ньчык карэ́ньчыкі
Р. карэ́ньчыка карэ́ньчыкаў
Д. карэ́ньчыку карэ́ньчыкам
В. карэ́ньчык карэ́ньчыкі
Т. карэ́ньчыкам карэ́ньчыкамі
М. карэ́ньчыку карэ́ньчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

карэ́ньчыкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карэ́ньчыкавы карэ́ньчыкавая карэ́ньчыкавае карэ́ньчыкавыя
Р. карэ́ньчыкавага карэ́ньчыкавай
карэ́ньчыкавае
карэ́ньчыкавага карэ́ньчыкавых
Д. карэ́ньчыкаваму карэ́ньчыкавай карэ́ньчыкаваму карэ́ньчыкавым
В. карэ́ньчыкавы (неадуш.)
карэ́ньчыкавага (адуш.)
карэ́ньчыкавую карэ́ньчыкавае карэ́ньчыкавыя (неадуш.)
карэ́ньчыкавых (адуш.)
Т. карэ́ньчыкавым карэ́ньчыкавай
карэ́ньчыкаваю
карэ́ньчыкавым карэ́ньчыкавымі
М. карэ́ньчыкавым карэ́ньчыкавай карэ́ньчыкавым карэ́ньчыкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

карэньчыкападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карэньчыкападо́бны карэньчыкападо́бная карэньчыкападо́бнае карэньчыкападо́бныя
Р. карэньчыкападо́бнага карэньчыкападо́бнай
карэньчыкападо́бнае
карэньчыкападо́бнага карэньчыкападо́бных
Д. карэньчыкападо́бнаму карэньчыкападо́бнай карэньчыкападо́бнаму карэньчыкападо́бным
В. карэньчыкападо́бны (неадуш.)
карэньчыкападо́бнага (адуш.)
карэньчыкападо́бную карэньчыкападо́бнае карэньчыкападо́бныя (неадуш.)
карэньчыкападо́бных (адуш.)
Т. карэньчыкападо́бным карэньчыкападо́бнай
карэньчыкападо́бнаю
карэньчыкападо́бным карэньчыкападо́бнымі
М. карэньчыкападо́бным карэньчыкападо́бнай карэньчыкападо́бным карэньчыкападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

карэньчыкападо́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карэньчыкападо́бны карэньчыкападо́бная карэньчыкападо́бнае карэньчыкападо́бныя
Р. карэньчыкападо́бнага карэньчыкападо́бнай
карэньчыкападо́бнае
карэньчыкападо́бнага карэньчыкападо́бных
Д. карэньчыкападо́бнаму карэньчыкападо́бнай карэньчыкападо́бнаму карэньчыкападо́бным
В. карэньчыкападо́бны (неадуш.)
карэньчыкападо́бнага (адуш.)
карэньчыкападо́бную карэньчыкападо́бнае карэньчыкападо́бныя (неадуш.)
карэньчыкападо́бных (адуш.)
Т. карэньчыкападо́бным карэньчыкападо́бнай
карэньчыкападо́бнаю
карэньчыкападо́бным карэньчыкападо́бнымі
М. карэньчыкападо́бным карэньчыкападо́бнай карэньчыкападо́бным карэньчыкападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

карэо́псіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карэо́псіс карэо́псісы
Р. карэо́псісу карэо́псісаў
Д. карэо́псісу карэо́псісам
В. карэо́псіс карэо́псісы
Т. карэо́псісам карэо́псісамі
М. карэо́псісе карэо́псісах

Крыніцы: piskunou2012.