калі́йна-фо́сфарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
калі́йна-фо́сфарны |
калі́йна-фо́сфарная |
калі́йна-фо́сфарнае |
калі́йна-фо́сфарныя |
| Р. |
калі́йна-фо́сфарнага |
калі́йна-фо́сфарнай калі́йна-фо́сфарнае |
калі́йна-фо́сфарнага |
калі́йна-фо́сфарных |
| Д. |
калі́йна-фо́сфарнаму |
калі́йна-фо́сфарнай |
калі́йна-фо́сфарнаму |
калі́йна-фо́сфарным |
| В. |
калі́йна-фо́сфарны (неадуш.) калі́йна-фо́сфарнага (адуш.) |
калі́йна-фо́сфарную |
калі́йна-фо́сфарнае |
калі́йна-фо́сфарныя (неадуш.) калі́йна-фо́сфарных (адуш.) |
| Т. |
калі́йна-фо́сфарным |
калі́йна-фо́сфарнай калі́йна-фо́сфарнаю |
калі́йна-фо́сфарным |
калі́йна-фо́сфарнымі |
| М. |
калі́йна-фо́сфарным |
калі́йна-фо́сфарнай |
калі́йна-фо́сфарным |
калі́йна-фо́сфарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
калі́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
калі́йны |
калі́йная |
калі́йнае |
калі́йныя |
| Р. |
калі́йнага |
калі́йнай калі́йнае |
калі́йнага |
калі́йных |
| Д. |
калі́йнаму |
калі́йнай |
калі́йнаму |
калі́йным |
| В. |
калі́йны (неадуш.) калі́йнага (адуш.) |
калі́йную |
калі́йнае |
калі́йныя (неадуш.) калі́йных (адуш.) |
| Т. |
калі́йным |
калі́йнай калі́йнаю |
калі́йным |
калі́йнымі |
| М. |
калі́йным |
калі́йнай |
калі́йным |
калі́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
калі́йшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калі́йшчык |
калі́йшчыкі |
| Р. |
калі́йшчыка |
калі́йшчыкаў |
| Д. |
калі́йшчыку |
калі́йшчыкам |
| В. |
калі́йшчыка |
калі́йшчыкаў |
| Т. |
калі́йшчыкам |
калі́йшчыкамі |
| М. |
калі́йшчыку |
калі́йшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
калі́ка
‘вандроўнік’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калі́ка |
калі́кі |
| Р. |
калі́кі |
калі́к |
| Д. |
калі́цы |
калі́кам |
| В. |
калі́ку |
калі́к |
| Т. |
калі́кай калі́каю |
калі́камі |
| М. |
калі́цы |
калі́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
калі́ка
‘вандроўнік’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калі́ка |
калі́кі |
| Р. |
калі́кі |
калі́к |
| Д. |
калі́ку |
калі́кам |
| В. |
калі́ку |
калі́к |
| Т. |
калі́кам |
калі́камі |
| М. |
калі́ку |
калі́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каліка́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каліка́нт |
каліка́нты |
| Р. |
каліка́нту |
каліка́нтаў |
| Д. |
каліка́нту |
каліка́нтам |
| В. |
каліка́нт |
каліка́нты |
| Т. |
каліка́нтам |
каліка́нтамі |
| М. |
каліка́нце |
каліка́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Калі́лы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Калі́лы |
| Р. |
Калі́л Калі́лаў |
| Д. |
Калі́лам |
| В. |
Калі́лы |
| Т. |
Калі́ламі |
| М. |
Калі́лах |