Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвджійклмнпртфхцчш

чу́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́лы чу́лая чу́лае чу́лыя
Р. чу́лага чу́лай
чу́лае		 чу́лага чу́лых
Д. чу́ламу чу́лай чу́ламу чу́лым
В. чу́лы (неадуш.)
чу́лага (адуш.)		 чу́лую чу́лае чу́лыя (неадуш.)
чу́лых (адуш.)
Т. чу́лым чу́лай
чу́лаю		 чу́лым чу́лымі
М. чу́лым чу́лай чу́лым чу́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чу́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чу́м чу́мы
Р. чу́ма чу́маў
Д. чу́му чу́мам
В. чу́м чу́мы
Т. чу́мам чу́мамі
М. чу́ме чу́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чума́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. чума́
Р. чумы́
Д. чуме́
В. чуму́
Т. чумо́й
чумо́ю
М. чуме́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чума́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чума́к чумакі́
Р. чумака́ чумако́ў
Д. чумаку́ чумака́м
В. чумака́ чумако́ў
Т. чумако́м чумака́мі
М. чумаку́ чумака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чумакава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чумакава́нне
Р. чумакава́ння
Д. чумакава́нню
В. чумакава́нне
Т. чумакава́ннем
М. чумакава́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чумакава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. чумаку́ю чумаку́ем
2-я ас. чумаку́еш чумаку́еце
3-я ас. чумаку́е чумаку́юць
Прошлы час
м. чумакава́ў чумакава́лі
ж. чумакава́ла
н. чумакава́ла
Загадны лад
2-я ас. чумаку́й чумаку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час чумаку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чума́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чума́цкі чума́цкая чума́цкае чума́цкія
Р. чума́цкага чума́цкай
чума́цкае		 чума́цкага чума́цкіх
Д. чума́цкаму чума́цкай чума́цкаму чума́цкім
В. чума́цкі (неадуш.)
чума́цкага (адуш.)		 чума́цкую чума́цкае чума́цкія (неадуш.)
чума́цкіх (адуш.)
Т. чума́цкім чума́цкай
чума́цкаю		 чума́цкім чума́цкімі
М. чума́цкім чума́цкай чума́цкім чума́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чума́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чума́цтва
Р. чума́цтва
Д. чума́цтву
В. чума́цтва
Т. чума́цтвам
М. чума́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чумі́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. чумі́за
Р. чумі́зы
Д. чумі́зе
В. чумі́зу
Т. чумі́зай
чумі́заю
М. чумі́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чумі́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чумі́зны чумі́зная чумі́знае чумі́зныя
Р. чумі́знага чумі́знай
чумі́знае		 чумі́знага чумі́зных
Д. чумі́знаму чумі́знай чумі́знаму чумі́зным
В. чумі́зны (неадуш.)
чумі́знага (адуш.)		 чумі́зную чумі́знае чумі́зныя (неадуш.)
чумі́зных (адуш.)
Т. чумі́зным чумі́знай
чумі́знаю		 чумі́зным чумі́знымі
М. чумі́зным чумі́знай чумі́зным чумі́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.