міло́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
міло́снік | міло́снікі | |
міло́сніка | міло́снікаў | |
міло́сніку | міло́снікам | |
міло́сніка | міло́снікаў | |
міло́снікам | міло́снікамі | |
міло́сніку | міло́сніках |
Крыніцы:
міло́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
міло́снік | міло́снікі | |
міло́сніка | міло́снікаў | |
міло́сніку | міло́снікам | |
міло́сніка | міло́снікаў | |
міло́снікам | міло́снікамі | |
міло́сніку | міло́сніках |
Крыніцы:
міло́снічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
міло́снічаю | міло́снічаем | |
міло́снічаеш | міло́снічаеце | |
міло́снічае | міло́снічаюць | |
Прошлы час | ||
міло́снічаў | міло́снічалі | |
міло́снічала | ||
міло́снічала | ||
Загадны лад | ||
міло́снічай | міло́снічайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
міло́снічаючы |
Крыніцы:
міло́сны
прыметнік, якасны
міло́сны | міло́сная | міло́снае | міло́сныя | |
міло́снага | міло́снай міло́снае |
міло́снага | міло́сных | |
міло́снаму | міло́снай | міло́снаму | міло́сным | |
міло́сны ( міло́снага ( |
міло́сную | міло́снае | міло́сныя ( міло́сных ( |
|
міло́сным | міло́снай міло́снаю |
міло́сным | міло́снымі | |
міло́сным | міло́снай | міло́сным | міло́сных |
Крыніцы:
міло́сціць
‘праяўляць міласць, паважаць, песціць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
міло́шчу | міло́сцім | |
міло́сціш | міло́сціце | |
міло́сціць | міло́сцяць | |
Прошлы час | ||
міло́сціў | міло́сцілі | |
міло́сціла | ||
міло́сціла | ||
Загадны лад | ||
міло́сці | міло́сціце | |
Дзеепрыслоўе | ||
міло́сцячы |
Крыніцы:
міло́сць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
міло́сць | міло́сці | |
міло́сці | міло́сцяў міло́сцей |
|
міло́сці | міло́сцям | |
міло́сць | міло́сці | |
міло́сцю | міло́сцямі | |
міло́сці | міло́сцях |
Крыніцы:
Міло́шавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Міло́шавічы | |
Міло́шавіч Міло́шавічаў |
|
Міло́шавічам | |
Міло́шавічы | |
Міло́шавічамі | |
Міло́шавічах |
Мі́лты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Мі́лты | |
Мі́лтаў | |
Мі́лтам | |
Мі́лты | |
Мі́лтамі | |
Мі́лтах |
Мілу́ці
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Мілу́ці | |
Мілу́ць Мілу́цяў |
|
Мілу́цям | |
Мілу́ці | |
Мілу́цямі | |
Мілу́цях |
Мі́лушава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Мі́лушава | |
Мі́лушава | |
Мі́лушаву | |
Мі́лушава | |
Мі́лушавам | |
Мі́лушаве |
мі́лы
прыметнік, якасны
мі́лы | мі́лая | мі́лае | мі́лыя | |
мі́лага | мі́лай мі́лае |
мі́лага | мі́лых | |
мі́ламу | мі́лай | мі́ламу | мі́лым | |
мі́лы ( мі́лага ( |
мі́лую | мі́лае | мі́лыя ( мі́лых ( |
|
мі́лым | мі́лай мі́лаю |
мі́лым | мі́лымі | |
мі́лым | мі́лай | мі́лым | мі́лых |
Крыніцы: