міло́сціць

‘праяўляць міласць, паважаць, песціць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. міло́шчу міло́сцім
2-я ас. міло́сціш міло́сціце
3-я ас. міло́сціць міло́сцяць
Прошлы час
м. міло́сціў міло́сцілі
ж. міло́сціла
н. міло́сціла
Загадны лад
2-я ас. міло́сці міло́сціце
Дзеепрыслоўе
цяп. час міло́сцячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)