канарэ́ечны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
канарэ́ечны |
канарэ́ечная |
канарэ́ечнае |
канарэ́ечныя |
Р. |
канарэ́ечнага |
канарэ́ечнай канарэ́ечнае |
канарэ́ечнага |
канарэ́ечных |
Д. |
канарэ́ечнаму |
канарэ́ечнай |
канарэ́ечнаму |
канарэ́ечным |
В. |
канарэ́ечны (неадуш.) канарэ́ечнага (адуш.) |
канарэ́ечную |
канарэ́ечнае |
канарэ́ечныя (неадуш.) канарэ́ечных (адуш.) |
Т. |
канарэ́ечным |
канарэ́ечнай канарэ́ечнаю |
канарэ́ечным |
канарэ́ечнымі |
М. |
канарэ́ечным |
канарэ́ечнай |
канарэ́ечным |
канарэ́ечных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канарэ́з
‘жорсткі чалавек; воўк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канарэ́з |
канарэ́зы |
Р. |
канарэ́за |
канарэ́заў |
Д. |
канарэ́зу |
канарэ́зам |
В. |
канарэ́за |
канарэ́заў |
Т. |
канарэ́зам |
канарэ́замі |
М. |
канарэ́зе |
канарэ́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
канарэ́з
‘жорсткі чалавек; воўк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канарэ́з |
канарэ́зы |
Р. |
канарэ́за |
канарэ́заў |
Д. |
канарэ́зу |
канарэ́зам |
В. |
канарэ́за |
канарэ́заў |
Т. |
канарэ́зам |
канарэ́замі |
М. |
канарэ́зе |
канарэ́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
канарэ́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канарэ́йка |
канарэ́йкі |
Р. |
канарэ́йкі |
канарэ́ек |
Д. |
канарэ́йцы |
канарэ́йкам |
В. |
канарэ́йку |
канарэ́ек |
Т. |
канарэ́йкай канарэ́йкаю |
канарэ́йкамі |
М. |
канарэ́йцы |
канарэ́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канасаме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
канасаме́нт |
канасаме́нты |
Р. |
канасаме́нта |
канасаме́нтаў |
Д. |
канасаме́нту |
канасаме́нтам |
В. |
канасаме́нт |
канасаме́нты |
Т. |
канасаме́нтам |
канасаме́нтамі |
М. |
канасаме́нце |
канасаме́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кана́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кана́т |
кана́ты |
Р. |
кана́та |
кана́таў |
Д. |
кана́ту |
кана́там |
В. |
кана́т |
кана́ты |
Т. |
кана́там |
кана́тамі |
М. |
кана́це |
кана́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канатапрадзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
канатапрадзе́нне |
Р. |
канатапрадзе́ння |
Д. |
канатапрадзе́нню |
В. |
канатапрадзе́нне |
Т. |
канатапрадзе́ннем |
М. |
канатапрадзе́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.