Verbum

анлайнавы слоўнік

вяле́бна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
вяле́бна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

вяле́бнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

вяле́бны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вяле́бны	вяле́бная	вяле́бнае	вяле́бныя
Р.	вяле́бнага	вяле́бнай вяле́бнае	вяле́бнага	вяле́бных
Д.	вяле́бнаму	вяле́бнай	вяле́бнаму	вяле́бным
В.	вяле́бны (неадуш.) вяле́бнага (адуш.)	вяле́бную	вяле́бнае	вяле́бныя (неадуш.) вяле́бных (адуш.)
Т.	вяле́бным	вяле́бнай вяле́бнаю	вяле́бным	вяле́бнымі
М.	вяле́бным	вяле́бнай	вяле́бным	вяле́бных

Крыніцы: piskunou2012.

Вяле́нік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Вяле́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

вя́ленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вя́лены

прыметнік, якасны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вя́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вяле́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Вяле́с

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.