вя́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вя́ленне | вя́ленні | |
вя́лення | вя́ленняў | |
вя́ленню | вя́ленням | |
вя́ленне | вя́ленні | |
вя́леннем | вя́леннямі | |
вя́ленні | вя́леннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)