адназара́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адназара́дны |
адназара́дная |
адназара́днае |
адназара́дныя |
Р. |
адназара́днага |
адназара́днай адназара́днае |
адназара́днага |
адназара́дных |
Д. |
адназара́днаму |
адназара́днай |
адназара́днаму |
адназара́дным |
В. |
адназара́дны (неадуш.) адназара́днага (адуш.) |
адназара́дную |
адназара́днае |
адназара́дныя (неадуш.) адназара́дных (адуш.) |
Т. |
адназара́дным |
адназара́днай адназара́днаю |
адназара́дным |
адназара́днымі |
М. |
адназара́дным |
адназара́днай |
адназара́дным |
адназара́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
адназвя́зна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
адназвя́зна |
- |
- |
адназме́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
адназме́нка |
Р. |
адназме́нкі |
Д. |
адназме́нцы |
В. |
адназме́нку |
Т. |
адназме́нкай адназме́нкаю |
М. |
адназме́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
адназме́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адназме́нны |
адназме́нная |
адназме́ннае |
адназме́нныя |
Р. |
адназме́ннага |
адназме́ннай адназме́ннае |
адназме́ннага |
адназме́нных |
Д. |
адназме́ннаму |
адназме́ннай |
адназме́ннаму |
адназме́нным |
В. |
адназме́нны (неадуш.) адназме́ннага (адуш.) |
адназме́нную |
адназме́ннае |
адназме́нныя (неадуш.) адназме́нных (адуш.) |
Т. |
адназме́нным |
адназме́ннай адназме́ннаю |
адназме́нным |
адназме́ннымі |
М. |
адназме́нным |
адназме́ннай |
адназме́нным |
адназме́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.