адназвя́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адназвя́зны адназвя́зная адназвя́знае адназвя́зныя
Р. адназвя́знага адназвя́знай
адназвя́знае		 адназвя́знага адназвя́зных
Д. адназвя́знаму адназвя́знай адназвя́знаму адназвя́зным
В. адназвя́зны
адназвя́знага		 адназвя́зную адназвя́знае адназвя́зныя
Т. адназвя́зным адназвя́знай
адназвя́знаю		 адназвя́зным адназвя́знымі
М. адназвя́зным адназвя́знай адназвя́зным адназвя́зных

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)