адара́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
адара́нт | адара́нты | |
адара́нту | адара́нтаў | |
адара́нту | адара́нтам | |
адара́нт | адара́нты | |
адара́нтам | адара́нтамі | |
адара́нце | адара́нтах |
Крыніцы:
адара́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
адара́нт | адара́нты | |
адара́нту | адара́нтаў | |
адара́нту | адара́нтам | |
адара́нт | адара́нты | |
адара́нтам | адара́нтамі | |
адара́нце | адара́нтах |
Крыніцы:
адара́ны
прыметнік, адносны
адара́ны | адара́ная | адара́нае | адара́ныя | |
адара́нага | адара́най адара́нае |
адара́нага | адара́ных | |
адара́наму | адара́най | адара́наму | адара́ным | |
адара́ны ( адара́нага ( |
адара́ную | адара́нае | адара́ныя ( адара́ных ( |
|
адара́ным | адара́най адара́наю |
адара́ным | адара́нымі | |
адара́ным | адара́най | адара́ным | адара́ных |
Крыніцы:
адара́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
адара́ны | адара́ная | адара́нае | адара́ныя | |
адара́нага | адара́най адара́нае |
адара́нага | адара́ных | |
адара́наму | адара́най | адара́наму | адара́ным | |
адара́ны ( адара́нага ( |
адара́ную | адара́нае | адара́ныя ( адара́ных ( |
|
адара́ным | адара́най адара́наю |
адара́ным | адара́нымі | |
адара́ным | адара́най | адара́ным | адара́ных |
Кароткая форма: адара́на.
Іншыя варыянты: адво́раны.
Крыніцы:
адара́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
адара́тар | адара́тары | |
адара́тара | адара́тараў | |
адара́тару | адара́тарам | |
адара́тар | адара́тары | |
адара́тарам | адара́тарамі | |
адара́тары | адара́тарах |
Крыніцы:
адара́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
адару́ся | адаро́мся | |
адарэ́шся | адараце́ся | |
адарэ́цца | адару́цца | |
Прошлы час | ||
адара́ўся | адара́ліся | |
адара́лася | ||
адара́лася | ||
Дзеепрыслоўе | ||
адара́ўшыся |
Крыніцы:
адара́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
адара́цыя | |
адара́цыі | |
адара́цыі | |
адара́цыю | |
адара́цыяй адара́цыяю |
|
адара́цыі |
Крыніцы:
адара́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
адару́ | адаро́м | |
адарэ́ш | адараце́ | |
адарэ́ | адару́ць | |
Прошлы час | ||
адара́ў | адара́лі | |
адара́ла | ||
адара́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
адара́ўшы |
Крыніцы:
адарва́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
адарва́на | - | - |
Крыніцы:
адарва́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
адарва́насць | |
адарва́насці | |
адарва́насці | |
адарва́насць | |
адарва́насцю | |
адарва́насці |
Крыніцы:
адарва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
адарва́нне | адарва́нні | |
адарва́ння | адарва́нняў | |
адарва́нню | адарва́нням | |
адарва́нне | адарва́нні | |
адарва́ннем | адарва́ннямі | |
адарва́нні | адарва́ннях |
Крыніцы: