адарва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| адарва́нне | адарва́нні | |
| адарва́ння | адарва́нняў | |
| адарва́нню | адарва́нням | |
| адарва́нне | адарва́нні | |
| адарва́ннем | адарва́ннямі | |
| адарва́нні | адарва́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)