супрацькаразі́йны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | супрацькаразі́йны | супрацькаразі́йная | супрацькаразі́йнае | супрацькаразі́йныя | 
		
			| Р. | супрацькаразі́йнага | супрацькаразі́йнай супрацькаразі́йнае
 | супрацькаразі́йнага | супрацькаразі́йных | 
		
			| Д. | супрацькаразі́йнаму | супрацькаразі́йнай | супрацькаразі́йнаму | супрацькаразі́йным | 
		
			| В. | супрацькаразі́йны (неадуш.) супрацькаразі́йнага (адуш.)
 | супрацькаразі́йную | супрацькаразі́йнае | супрацькаразі́йныя (неадуш.) супрацькаразі́йных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | супрацькаразі́йным | супрацькаразі́йнай супрацькаразі́йнаю
 | супрацькаразі́йным | супрацькаразі́йнымі | 
		
			| М. | супрацькаразі́йным | супрацькаразі́йнай | супрацькаразі́йным | супрацькаразі́йных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012.
супрацькаро́ставы
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | супрацькаро́ставы | супрацькаро́ставая | супрацькаро́ставае | супрацькаро́ставыя | 
		
			| Р. | супрацькаро́ставага | супрацькаро́ставай супрацькаро́ставае
 | супрацькаро́ставага | супрацькаро́ставых | 
		
			| Д. | супрацькаро́ставаму | супрацькаро́ставай | супрацькаро́ставаму | супрацькаро́ставым | 
		
			| В. | супрацькаро́ставы (неадуш.) супрацькаро́ставага (адуш.)
 | супрацькаро́ставую | супрацькаро́ставае | супрацькаро́ставыя (неадуш.) супрацькаро́ставых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | супрацькаро́ставым | супрацькаро́ставай супрацькаро́ставаю
 | супрацькаро́ставым | супрацькаро́ставымі | 
		
			| М. | супрацькаро́ставым | супрацькаро́ставай | супрацькаро́ставым | супрацькаро́ставых | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
супрацьле́гла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
	
		
			| станоўч. | выш. | найвыш. | 
	
	
		
			| супрацьле́гла | - | - | 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
супрацьле́гласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | супрацьле́гласць | супрацьле́гласці | 
		
			| Р. | супрацьле́гласці | супрацьле́гласцей супрацьле́гласцяў
 | 
		
			| Д. | супрацьле́гласці | супрацьле́гласцям | 
		
			| В. | супрацьле́гласць | супрацьле́гласці | 
		
			| Т. | супрацьле́гласцю | супрацьле́гласцямі | 
		
			| М. | супрацьле́гласці | супрацьле́гласцях | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
супрацьле́глы
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | супрацьле́глы | супрацьле́глая | супрацьле́глае | супрацьле́глыя | 
		
			| Р. | супрацьле́глага | супрацьле́глай супрацьле́глае
 | супрацьле́глага | супрацьле́глых | 
		
			| Д. | супрацьле́гламу | супрацьле́глай | супрацьле́гламу | супрацьле́глым | 
		
			| В. | супрацьле́глы (неадуш.) супрацьле́глага (адуш.)
 | супрацьле́глую | супрацьле́глае | супрацьле́глыя (неадуш.) супрацьле́глых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | супрацьле́глым | супрацьле́глай супрацьле́глаю
 | супрацьле́глым | супрацьле́глымі | 
		
			| М. | супрацьле́глым | супрацьле́глай | супрацьле́глым | супрацьле́глых | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
супрацьліхама́нкавы
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | супрацьліхама́нкавы | супрацьліхама́нкавая | супрацьліхама́нкавае | супрацьліхама́нкавыя | 
		
			| Р. | супрацьліхама́нкавага | супрацьліхама́нкавай супрацьліхама́нкавае
 | супрацьліхама́нкавага | супрацьліхама́нкавых | 
		
			| Д. | супрацьліхама́нкаваму | супрацьліхама́нкавай | супрацьліхама́нкаваму | супрацьліхама́нкавым | 
		
			| В. | супрацьліхама́нкавы (неадуш.) супрацьліхама́нкавага (адуш.)
 | супрацьліхама́нкавую | супрацьліхама́нкавае | супрацьліхама́нкавыя (неадуш.) супрацьліхама́нкавых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | супрацьліхама́нкавым | супрацьліхама́нкавай супрацьліхама́нкаваю
 | супрацьліхама́нкавым | супрацьліхама́нкавымі | 
		
			| М. | супрацьліхама́нкавым | супрацьліхама́нкавай | супрацьліхама́нкавым | супрацьліхама́нкавых | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
супрацьло́дачнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | супрацьло́дачнік | супрацьло́дачнікі | 
		
			| Р. | супрацьло́дачніка | супрацьло́дачнікаў | 
		
			| Д. | супрацьло́дачніку | супрацьло́дачнікам | 
		
			| В. | супрацьло́дачніка | супрацьло́дачнікаў | 
		
			| Т. | супрацьло́дачнікам | супрацьло́дачнікамі | 
		
			| М. | супрацьло́дачніку | супрацьло́дачніках | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		sbm2012.
супрацьло́дачнік
‘самалёт; карабель’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | супрацьло́дачнік | супрацьло́дачнікі | 
		
			| Р. | супрацьло́дачніка | супрацьло́дачнікаў | 
		
			| Д. | супрацьло́дачніку | супрацьло́дачнікам | 
		
			| В. | супрацьло́дачнік | супрацьло́дачнікі | 
		
			| Т. | супрацьло́дачнікам | супрацьло́дачнікамі | 
		
			| М. | супрацьло́дачніку | супрацьло́дачніках | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.