супрацьло́дачнік

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супрацьло́дачнік супрацьло́дачнікі
Р. супрацьло́дачніка супрацьло́дачнікаў
Д. супрацьло́дачніку супрацьло́дачнікам
В. супрацьло́дачніка супрацьло́дачнікаў
Т. супрацьло́дачнікам супрацьло́дачнікамі
М. супрацьло́дачніку супрацьло́дачніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)