Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

супрацьзако́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
супрацьзако́нна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

супрацьзако́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	супрацьзако́ннасць
Р.	супрацьзако́ннасці
Д.	супрацьзако́ннасці
В.	супрацьзако́ннасць
Т.	супрацьзако́ннасцю
М.	супрацьзако́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супрацьзако́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	супрацьзако́нны	супрацьзако́нная	супрацьзако́ннае	супрацьзако́нныя
Р.	супрацьзако́ннага	супрацьзако́ннай супрацьзако́ннае	супрацьзако́ннага	супрацьзако́нных
Д.	супрацьзако́ннаму	супрацьзако́ннай	супрацьзако́ннаму	супрацьзако́нным
В.	супрацьзако́нны (неадуш.) супрацьзако́ннага (адуш.)	супрацьзако́нную	супрацьзако́ннае	супрацьзако́нныя (неадуш.) супрацьзако́нных (адуш.)
Т.	супрацьзако́нным	супрацьзако́ннай супрацьзако́ннаю	супрацьзако́нным	супрацьзако́ннымі
М.	супрацьзако́нным	супрацьзако́ннай	супрацьзако́нным	супрацьзако́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супрацьзапале́нчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	супрацьзапале́нчы	супрацьзапале́нчая	супрацьзапале́нчае	супрацьзапале́нчыя
Р.	супрацьзапале́нчага	супрацьзапале́нчай супрацьзапале́нчае	супрацьзапале́нчага	супрацьзапале́нчых
Д.	супрацьзапале́нчаму	супрацьзапале́нчай	супрацьзапале́нчаму	супрацьзапале́нчым
В.	супрацьзапале́нчы (неадуш.) супрацьзапале́нчага (адуш.)	супрацьзапале́нчую	супрацьзапале́нчае	супрацьзапале́нчыя (неадуш.) супрацьзапале́нчых (адуш.)
Т.	супрацьзапале́нчым	супрацьзапале́нчай супрацьзапале́нчаю	супрацьзапале́нчым	супрацьзапале́нчымі
М.	супрацьзапале́нчым	супрацьзапале́нчай	супрацьзапале́нчым	супрацьзапале́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

супрацьзатра́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	супрацьзатра́тны	супрацьзатра́тная	супрацьзатра́тнае	супрацьзатра́тныя
Р.	супрацьзатра́тнага	супрацьзатра́тнай супрацьзатра́тнае	супрацьзатра́тнага	супрацьзатра́тных
Д.	супрацьзатра́тнаму	супрацьзатра́тнай	супрацьзатра́тнаму	супрацьзатра́тным
В.	супрацьзатра́тны (неадуш.) супрацьзатра́тнага (адуш.)	супрацьзатра́тную	супрацьзатра́тнае	супрацьзатра́тныя (неадуш.) супрацьзатра́тных (адуш.)
Т.	супрацьзатра́тным	супрацьзатра́тнай супрацьзатра́тнаю	супрацьзатра́тным	супрацьзатра́тнымі
М.	супрацьзатра́тным	супрацьзатра́тнай	супрацьзатра́тным	супрацьзатра́тных

Крыніцы: piskunou2012.

супрацьзача́ткавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	супрацьзача́ткавы	супрацьзача́ткавая	супрацьзача́ткавае	супрацьзача́ткавыя
Р.	супрацьзача́ткавага	супрацьзача́ткавай супрацьзача́ткавае	супрацьзача́ткавага	супрацьзача́ткавых
Д.	супрацьзача́ткаваму	супрацьзача́ткавай	супрацьзача́ткаваму	супрацьзача́ткавым
В.	супрацьзача́ткавы (неадуш.) супрацьзача́ткавага (адуш.)	супрацьзача́ткавую	супрацьзача́ткавае	супрацьзача́ткавыя (неадуш.) супрацьзача́ткавых (адуш.)
Т.	супрацьзача́ткавым	супрацьзача́ткавай супрацьзача́ткаваю	супрацьзача́ткавым	супрацьзача́ткавымі
М.	супрацьзача́ткавым	супрацьзача́ткавай	супрацьзача́ткавым	супрацьзача́ткавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супрацьзгуса́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	супрацьзгуса́льны	супрацьзгуса́льная	супрацьзгуса́льнае	супрацьзгуса́льныя
Р.	супрацьзгуса́льнага	супрацьзгуса́льнай супрацьзгуса́льнае	супрацьзгуса́льнага	супрацьзгуса́льных
Д.	супрацьзгуса́льнаму	супрацьзгуса́льнай	супрацьзгуса́льнаму	супрацьзгуса́льным
В.	супрацьзгуса́льны (неадуш.) супрацьзгуса́льнага (адуш.)	супрацьзгуса́льную	супрацьзгуса́льнае	супрацьзгуса́льныя (неадуш.) супрацьзгуса́льных (адуш.)
Т.	супрацьзгуса́льным	супрацьзгуса́льнай супрацьзгуса́льнаю	супрацьзгуса́льным	супрацьзгуса́льнымі
М.	супрацьзгуса́льным	супрацьзгуса́льнай	супрацьзгуса́льным	супрацьзгуса́льных

Крыніцы: piskunou2012.

супрацьзені́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	супрацьзені́тны	супрацьзені́тная	супрацьзені́тнае	супрацьзені́тныя
Р.	супрацьзені́тнага	супрацьзені́тнай супрацьзені́тнае	супрацьзені́тнага	супрацьзені́тных
Д.	супрацьзені́тнаму	супрацьзені́тнай	супрацьзені́тнаму	супрацьзені́тным
В.	супрацьзені́тны (неадуш.) супрацьзені́тнага (адуш.)	супрацьзені́тную	супрацьзені́тнае	супрацьзені́тныя (неадуш.) супрацьзені́тных (адуш.)
Т.	супрацьзені́тным	супрацьзені́тнай супрацьзені́тнаю	супрацьзені́тным	супрацьзені́тнымі
М.	супрацьзені́тным	супрацьзені́тнай	супрацьзені́тным	супрацьзені́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

супрацьззя́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	супрацьззя́нне
Р.	супрацьззя́ння
Д.	супрацьззя́нню
В.	супрацьззя́нне
Т.	супрацьззя́ннем
М.	супрацьззя́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

супрацькарабе́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	супрацькарабе́льны	супрацькарабе́льная	супрацькарабе́льнае	супрацькарабе́льныя
Р.	супрацькарабе́льнага	супрацькарабе́льнай супрацькарабе́льнае	супрацькарабе́льнага	супрацькарабе́льных
Д.	супрацькарабе́льнаму	супрацькарабе́льнай	супрацькарабе́льнаму	супрацькарабе́льным
В.	супрацькарабе́льны супрацькарабе́льнага	супрацькарабе́льную	супрацькарабе́льнае	супрацькарабе́льныя
Т.	супрацькарабе́льным	супрацькарабе́льнай супрацькарабе́льнаю	супрацькарабе́льным	супрацькарабе́льнымі
М.	супрацькарабе́льным	супрацькарабе́льнай	супрацькарабе́льным	супрацькарабе́льных

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)