Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апяку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апяку́н апекуны́
Р. апекуна́ апекуно́ў
Д. апекуну́ апекуна́м
В. апекуна́ апекуно́ў
Т. апекуно́м апекуна́мі
М. апекуне́ апекуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апяку́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апяку́нка апяку́нкі
Р. апяку́нкі апяку́нак
Д. апяку́нцы апяку́нкам
В. апяку́нку апяку́нак
Т. апяку́нкай
апяку́нкаю		 апяку́нкамі
М. апяку́нцы апяку́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апяку́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апяку́нскі апяку́нская апяку́нскае апяку́нскія
Р. апяку́нскага апяку́нскай
апяку́нскае		 апяку́нскага апяку́нскіх
Д. апяку́нскаму апяку́нскай апяку́нскаму апяку́нскім
В. апяку́нскі (неадуш.)
апяку́нскага (адуш.)		 апяку́нскую апяку́нскае апяку́нскія (неадуш.)
апяку́нскіх (адуш.)
Т. апяку́нскім апяку́нскай
апяку́нскаю		 апяку́нскім апяку́нскімі
М. апяку́нскім апяку́нскай апяку́нскім апяку́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апяку́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апяку́нства
Р. апяку́нства
Д. апяку́нству
В. апяку́нства
Т. апяку́нствам
М. апяку́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апяку́нстваваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апяку́нствую апяку́нствуем
2-я ас. апяку́нствуеш апяку́нствуеце
3-я ас. апяку́нствуе апяку́нствуюць
Прошлы час
м. апяку́нстваваў апяку́нствавалі
ж. апяку́нствавала
н. апяку́нствавала
Загадны лад
2-я ас. апяку́нствуй апяку́нствуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апяку́нствуючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апялю́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апялю́ха апялю́хі
Р. апялю́хі апялю́х
Д. апялю́се апялю́хам
В. апялю́ху апялю́хі
Т. апялю́хай
апялю́хаю		 апялю́хамі
М. апялю́се апялю́хах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Апяля́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Апяля́навічы
Р. Апяля́навіч
Апяля́навічаў
Д. Апяля́навічам
В. Апяля́навічы
Т. Апяля́навічамі
М. Апяля́навічах

ап’яне́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ап’яне́ла - -

ап’яне́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ап’яне́ласць
Р. ап’яне́ласці
Д. ап’яне́ласці
В. ап’яне́ласць
Т. ап’яне́ласцю
М. ап’яне́ласці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ап’яне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ап’яне́лы ап’яне́лая ап’яне́лае ап’яне́лыя
Р. ап’яне́лага ап’яне́лай
ап’яне́лае		 ап’яне́лага ап’яне́лых
Д. ап’яне́ламу ап’яне́лай ап’яне́ламу ап’яне́лым
В. ап’яне́лы (неадуш.)
ап’яне́лага (адуш.)		 ап’яне́лую ап’яне́лае ап’яне́лыя (неадуш.)
ап’яне́лых (адуш.)
Т. ап’яне́лым ап’яне́лай
ап’яне́лаю		 ап’яне́лым ап’яне́лымі
М. ап’яне́лым ап’яне́лай ап’яне́лым ап’яне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.