пазыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пазыва́ю |
пазыва́ем |
2-я ас. |
пазыва́еш |
пазыва́еце |
3-я ас. |
пазыва́е |
пазыва́юць |
Прошлы час |
м. |
пазыва́ў |
пазыва́лі |
ж. |
пазыва́ла |
н. |
пазыва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пазыва́й |
пазыва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пазыва́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пазы́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазы́ка |
пазы́кі |
Р. |
пазы́кі |
пазы́к |
Д. |
пазы́цы |
пазы́кам |
В. |
пазы́ку |
пазы́кі |
Т. |
пазы́кай пазы́каю |
пазы́камі |
М. |
пазы́цы |
пазы́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пазыкаатрыма́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазыкаатрыма́льнік |
пазыкаатрыма́льнікі |
Р. |
пазыкаатрыма́льніка |
пазыкаатрыма́льнікаў |
Д. |
пазыкаатрыма́льніку |
пазыкаатрыма́льнікам |
В. |
пазыкаатрыма́льніка |
пазыкаатрыма́льнікаў |
Т. |
пазыкаатрыма́льнікам |
пазыкаатрыма́льнікамі |
М. |
пазыкаатрыма́льніку |
пазыкаатрыма́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пазыкадава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазыкадава́льнік |
пазыкадава́льнікі |
Р. |
пазыкадава́льніка |
пазыкадава́льнікаў |
Д. |
пазыкадава́льніку |
пазыкадава́льнікам |
В. |
пазыкадава́льніка |
пазыкадава́льнікаў |
Т. |
пазыкадава́льнікам |
пазыкадава́льнікамі |
М. |
пазыкадава́льніку |
пазыкадава́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пазыкада́ўца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазыкада́ўца |
пазыкада́ўцы |
Р. |
пазыкада́ўцы |
пазыкада́ўцаў |
Д. |
пазыкада́ўцу |
пазыкада́ўцам |
В. |
пазыкада́ўцу |
пазыкада́ўцаў |
Т. |
пазыкада́ўцам |
пазыкада́ўцамі |
М. |
пазыкада́ўцу |
пазыкада́ўцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
пазыкапрыма́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазыкапрыма́льнік |
пазыкапрыма́льнікі |
Р. |
пазыкапрыма́льніка |
пазыкапрыма́льнікаў |
Д. |
пазыкапрыма́льніку |
пазыкапрыма́льнікам |
В. |
пазыкапрыма́льніка |
пазыкапрыма́льнікаў |
Т. |
пазыкапрыма́льнікам |
пазыкапрыма́льнікамі |
М. |
пазыкапрыма́льніку |
пазыкапрыма́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
пазыкатрыма́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазыкатрыма́льнік |
пазыкатрыма́льнікі |
Р. |
пазыкатрыма́льніка |
пазыкатрыма́льнікаў |
Д. |
пазыкатрыма́льніку |
пазыкатрыма́льнікам |
В. |
пазыкатрыма́льніка |
пазыкатрыма́льнікаў |
Т. |
пазыкатрыма́льнікам |
пазыкатрыма́льнікамі |
М. |
пазыкатрыма́льніку |
пазыкатрыма́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пазыкатрыма́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазыкатрыма́льніца |
пазыкатрыма́льніцы |
Р. |
пазыкатрыма́льніцы |
пазыкатрыма́льніц |
Д. |
пазыкатрыма́льніцы |
пазыкатрыма́льніцам |
В. |
пазыкатрыма́льніцу |
пазыкатрыма́льніц |
Т. |
пазыкатрыма́льніцай пазыкатрыма́льніцаю |
пазыкатрыма́льніцамі |
М. |
пазыкатрыма́льніцы |
пазыкатрыма́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пазы́ка-ашча́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пазы́ка-ашча́дны |
пазы́ка-ашча́дная |
пазы́ка-ашча́днае |
пазы́ка-ашча́дныя |
Р. |
пазы́ка-ашча́днага |
пазы́ка-ашча́днай пазы́ка-ашча́днае |
пазы́ка-ашча́днага |
пазы́ка-ашча́дных |
Д. |
пазы́ка-ашча́днаму |
пазы́ка-ашча́днай |
пазы́ка-ашча́днаму |
пазы́ка-ашча́дным |
В. |
пазы́ка-ашча́дны (неадуш.) пазы́ка-ашча́днага (адуш.) |
пазы́ка-ашча́дную |
пазы́ка-ашча́днае |
пазы́ка-ашча́дныя (неадуш.) пазы́ка-ашча́дных (адуш.) |
Т. |
пазы́ка-ашча́дным |
пазы́ка-ашча́днай пазы́ка-ашча́днаю |
пазы́ка-ашча́дным |
пазы́ка-ашча́днымі |
М. |
пазы́ка-ашча́дным |
пазы́ка-ашча́днай |
пазы́ка-ашча́дным |
пазы́ка-ашча́дных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
пазыко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пазыко́вы |
пазыко́вая |
пазыко́вае |
пазыко́выя |
Р. |
пазыко́вага |
пазыко́вай пазыко́вае |
пазыко́вага |
пазыко́вых |
Д. |
пазыко́ваму |
пазыко́вай |
пазыко́ваму |
пазыко́вым |
В. |
пазыко́вы (неадуш.) пазыко́вага (адуш.) |
пазыко́вую |
пазыко́вае |
пазыко́выя (неадуш.) пазыко́вых (адуш.) |
Т. |
пазыко́вым |
пазыко́вай пазыко́ваю |
пазыко́вым |
пазыко́вымі |
М. |
пазыко́вым |
пазыко́вай |
пазыко́вым |
пазыко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.