пазыкатрыма́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пазыкатрыма́льнік пазыкатрыма́льнікі
Р. пазыкатрыма́льніка пазыкатрыма́льнікаў
Д. пазыкатрыма́льніку пазыкатрыма́льнікам
В. пазыкатрыма́льніка пазыкатрыма́льнікаў
Т. пазыкатрыма́льнікам пазыкатрыма́льнікамі
М. пазыкатрыма́льніку пазыкатрыма́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)