пазыкаатрыма́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пазыкаатрыма́льнік пазыкаатрыма́льнікі
Р. пазыкаатрыма́льніка пазыкаатрыма́льнікаў
Д. пазыкаатрыма́льніку пазыкаатрыма́льнікам
В. пазыкаатрыма́льніка пазыкаатрыма́льнікаў
Т. пазыкаатрыма́льнікам пазыкаатрыма́льнікамі
М. пазыкаатрыма́льніку пазыкаатрыма́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)