Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адзінакаляро́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

адзіна́кі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адзіна́кі	адзіна́кая	адзіна́кае	адзіна́кія
Р.	адзіна́кага	адзіна́кай адзіна́кае	адзіна́кага	адзіна́кіх
Д.	адзіна́каму	адзіна́кай	адзіна́каму	адзіна́кім
В.	адзіна́кі (неадуш.) адзіна́кага (адуш.)	адзіна́кую	адзіна́кае	адзіна́кія (неадуш.) адзіна́кіх (адуш.)
Т.	адзіна́кім	адзіна́кай адзіна́каю	адзіна́кім	адзіна́кімі
М.	адзіна́кім	адзіна́кай	адзіна́кім	адзіна́кіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

адзінакро́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: tsblm1996.

адзінакро́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
адзінакро́ўна	-	-

адзінакро́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

адзінакро́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адзінакро́ўны	адзінакро́ўная	адзінакро́ўнае	адзінакро́ўныя
Р.	адзінакро́ўнага	адзінакро́ўнай адзінакро́ўнае	адзінакро́ўнага	адзінакро́ўных
Д.	адзінакро́ўнаму	адзінакро́ўнай	адзінакро́ўнаму	адзінакро́ўным
В.	адзінакро́ўны (неадуш.) адзінакро́ўнага (адуш.)	адзінакро́ўную	адзінакро́ўнае	адзінакро́ўныя (неадуш.) адзінакро́ўных (адуш.)
Т.	адзінакро́ўным	адзінакро́ўнай адзінакро́ўнаю	адзінакро́ўным	адзінакро́ўнымі
М.	адзінакро́ўным	адзінакро́ўнай	адзінакро́ўным	адзінакро́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзінамагчы́мы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адзінамагчы́мы	адзінамагчы́мая	адзінамагчы́мае	адзінамагчы́мыя
Р.	адзінамагчы́мага	адзінамагчы́май адзінамагчы́мае	адзінамагчы́мага	адзінамагчы́мых
Д.	адзінамагчы́маму	адзінамагчы́май	адзінамагчы́маму	адзінамагчы́мым
В.	адзінамагчы́мы (неадуш.) адзінамагчы́мага (адуш.)	адзінамагчы́мую	адзінамагчы́мае	адзінамагчы́мыя (неадуш.) адзінамагчы́мых (адуш.)
Т.	адзінамагчы́мым	адзінамагчы́май адзінамагчы́маю	адзінамагчы́мым	адзінамагчы́мымі
М.	адзінамагчы́мым	адзінамагчы́май	адзінамагчы́мым	адзінамагчы́мых

Крыніцы: piskunou2012.

адзінанача́лле

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзінанача́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адзінанача́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адзінанача́льны	адзінанача́льная	адзінанача́льнае	адзінанача́льныя
Р.	адзінанача́льнага	адзінанача́льнай адзінанача́льнае	адзінанача́льнага	адзінанача́льных
Д.	адзінанача́льнаму	адзінанача́льнай	адзінанача́льнаму	адзінанача́льным
В.	адзінанача́льны (неадуш.) адзінанача́льнага (адуш.)	адзінанача́льную	адзінанача́льнае	адзінанача́льныя (неадуш.) адзінанача́льных (адуш.)
Т.	адзінанача́льным	адзінанача́льнай адзінанача́льнаю	адзінанача́льным	адзінанача́льнымі
М.	адзінанача́льным	адзінанача́льнай	адзінанача́льным	адзінанача́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum