абезнадзе́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			абезнадзе́йваюся | 
			абезнадзе́йваемся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			абезнадзе́йваешся | 
			абезнадзе́йваецеся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			абезнадзе́йваецца | 
			абезнадзе́йваюцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			абезнадзе́йваўся | 
			абезнадзе́йваліся | 
		
		
			| ж. | 
			абезнадзе́йвалася | 
		
		
			| н. | 
			абезнадзе́йвалася | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			абезнадзе́йвайся | 
			абезнадзе́йвайцеся | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			абезнадзе́йваючыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
абезнадзе́йваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			абезнадзе́йваю | 
			абезнадзе́йваем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			абезнадзе́йваеш | 
			абезнадзе́йваеце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			абезнадзе́йвае | 
			абезнадзе́йваюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			абезнадзе́йваў | 
			абезнадзе́йвалі | 
		
		
			| ж. | 
			абезнадзе́йвала | 
		
		
			| н. | 
			абезнадзе́йвала | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			абезнадзе́йваючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
абезнадзе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			абезнадзе́янне | 
			
		
			| Р. | 
			абезнадзе́яння | 
			
		
			| Д. | 
			абезнадзе́янню | 
			
		
			| В. | 
			абезнадзе́янне | 
			
		
			| Т. | 
			абезнадзе́яннем | 
			
		
			| М. | 
			абезнадзе́янні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
аб’е́зны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			аб’е́зны | 
					аб’е́зная | 
					аб’е́знае | 
					аб’е́зныя | 
					
		
			| Р. | 
			аб’е́знага | 
					аб’е́знай аб’е́знае | 
					аб’е́знага | 
					аб’е́зных | 
					
		
			| Д. | 
			аб’е́знаму | 
					аб’е́знай | 
					аб’е́знаму | 
					аб’е́зным | 
					
		
			| В. | 
			аб’е́зны (неадуш.) аб’е́знага (адуш.) | 
					аб’е́зную | 
					аб’е́знае | 
					аб’е́зныя (неадуш.) аб’е́зных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			аб’е́зным | 
					аб’е́знай аб’е́знаю | 
					аб’е́зным | 
					аб’е́знымі | 
					
		
			| М. | 
			аб’е́зным | 
					аб’е́знай | 
					аб’е́зным | 
					аб’е́зных | 
					
		
 
Іншыя варыянты:
	
		аб’язны́.
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		tsbm1984.
абезрухо́вець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			абезрухо́вею | 
			абезрухо́веем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			абезрухо́вееш | 
			абезрухо́вееце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			абезрухо́вее | 
			абезрухо́веюць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			абезрухо́веў | 
			абезрухо́велі | 
		
		
			| ж. | 
			абезрухо́вела | 
		
		
			| н. | 
			абезрухо́вела | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			абезрухо́вей | 
			абезрухо́вейце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			абезрухо́веўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
абезрухо́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			абезрухо́ўлюся | 
			абезрухо́вімся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			абезрухо́вішся | 
			абезрухо́віцеся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			абезрухо́віцца | 
			абезрухо́вяцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			абезрухо́віўся | 
			абезрухо́віліся | 
		
		
			| ж. | 
			абезрухо́вілася | 
		
		
			| н. | 
			абезрухо́вілася | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			абезрухо́віўшыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
абезрухо́віць
‘пазбавіць руху каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			абезрухо́ўлю | 
			абезрухо́вім | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			абезрухо́віш | 
			абезрухо́віце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			абезрухо́віць | 
			абезрухо́вяць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			абезрухо́віў | 
			абезрухо́вілі | 
		
		
			| ж. | 
			абезрухо́віла | 
		
		
			| н. | 
			абезрухо́віла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			абезрухо́ў | 
			абезрухо́ўце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			абезрухо́віўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
абезрухо́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			абезрухо́млены | 
					абезрухо́мленая | 
					абезрухо́мленае | 
					абезрухо́мленыя | 
					
		
			| Р. | 
			абезрухо́мленага | 
					абезрухо́мленай абезрухо́мленае | 
					абезрухо́мленага | 
					абезрухо́мленых | 
					
		
			| Д. | 
			абезрухо́мленаму | 
					абезрухо́мленай | 
					абезрухо́мленаму | 
					абезрухо́мленым | 
					
		
			| В. | 
			абезрухо́млены абезрухо́мленага | 
					абезрухо́мленую | 
					абезрухо́мленае | 
					абезрухо́мленыя | 
					
		
			| Т. | 
			абезрухо́мленым | 
					абезрухо́мленай абезрухо́мленаю | 
					абезрухо́мленым | 
					абезрухо́мленымі | 
					
		
			| М. | 
			абезрухо́мленым | 
					абезрухо́мленай | 
					абезрухо́мленым | 
					абезрухо́мленых | 
					
		
 
	Кароткая форма: абезрухо́млена.