абезнадзе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абезнадзе́янне | |
абезнадзе́яння | |
абезнадзе́янню | |
абезнадзе́янне | |
абезнадзе́яннем | |
абезнадзе́янні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)