абезнадзе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абезнадзе́янне | |
| абезнадзе́яння | |
| абезнадзе́янню | |
| абезнадзе́янне | |
| абезнадзе́яннем | |
| абезнадзе́янні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)