абезрухо́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абезрухо́ўлюся абезрухо́вімся
2-я ас. абезрухо́вішся абезрухо́віцеся
3-я ас. абезрухо́віцца абезрухо́вяцца
Прошлы час
м. абезрухо́віўся абезрухо́віліся
ж. абезрухо́вілася
н. абезрухо́вілася
Дзеепрыслоўе
прош. час абезрухо́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)