шчаслі́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шчаслі́вец |
шчаслі́ўцы |
Р. |
шчаслі́ўца |
шчаслі́ўцаў |
Д. |
шчаслі́ўцу |
шчаслі́ўцам |
В. |
шчаслі́ўца |
шчаслі́ўцаў |
Т. |
шчаслі́ўцам |
шчаслі́ўцамі |
М. |
шчаслі́ўцу |
шчаслі́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчаслі́віцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
шчаслі́віцца |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
шчаслі́вілася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шчаслі́віць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
шчаслі́віць |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
шчаслі́віла |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шчаслі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шчаслі́вы |
шчаслі́вая |
шчаслі́вае |
шчаслі́выя |
Р. |
шчаслі́вага |
шчаслі́вай шчаслі́вае |
шчаслі́вага |
шчаслі́вых |
Д. |
шчаслі́ваму |
шчаслі́вай |
шчаслі́ваму |
шчаслі́вым |
В. |
шчаслі́вы (неадуш.) шчаслі́вага (адуш.) |
шчаслі́вую |
шчаслі́вае |
шчаслі́выя (неадуш.) шчаслі́вых (адуш.) |
Т. |
шчаслі́вым |
шчаслі́вай шчаслі́ваю |
шчаслі́вым |
шчаслі́вымі |
М. |
шчаслі́вым |
шчаслі́вай |
шчаслі́вым |
шчаслі́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчаслі́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шчаслі́ўка |
шчаслі́ўкі |
Р. |
шчаслі́ўкі |
шчаслі́вак |
Д. |
шчаслі́ўцы |
шчаслі́ўкам |
В. |
шчаслі́ўку |
шчаслі́вак |
Т. |
шчаслі́ўкай шчаслі́ўкаю |
шчаслі́ўкамі |
М. |
шчаслі́ўцы |
шчаслі́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шчаслі́ўчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шчаслі́ўчык |
шчаслі́ўчыкі |
Р. |
шчаслі́ўчыка |
шчаслі́ўчыкаў |
Д. |
шчаслі́ўчыку |
шчаслі́ўчыкам |
В. |
шчаслі́ўчыка |
шчаслі́ўчыкаў |
Т. |
шчаслі́ўчыкам |
шчаслі́ўчыкамі |
М. |
шчаслі́ўчыку |
шчаслі́ўчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsbm1984.
шчаслі́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шчаслі́ўшчык |
шчаслі́ўшчыкі |
Р. |
шчаслі́ўшчыка |
шчаслі́ўшчыкаў |
Д. |
шчаслі́ўшчыку |
шчаслі́ўшчыкам |
В. |
шчаслі́ўшчыка |
шчаслі́ўшчыкаў |
Т. |
шчаслі́ўшчыкам |
шчаслі́ўшчыкамі |
М. |
шчаслі́ўшчыку |
шчаслі́ўшчыках |
Крыніцы:
sbm2012.
шча́сна
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
шча́сна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Шча́снавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шча́снавічы |
Р. |
Шча́снавіч Шча́снавічаў |
Д. |
Шча́снавічам |
В. |
Шча́снавічы |
Т. |
Шча́снавічамі |
М. |
Шча́снавічах |