Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

шчэ́

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
шчэ́	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

шчэбенеачышча́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шчэбенеачышча́льны	шчэбенеачышча́льная	шчэбенеачышча́льнае	шчэбенеачышча́льныя
Р.	шчэбенеачышча́льнага	шчэбенеачышча́льнай шчэбенеачышча́льнае	шчэбенеачышча́льнага	шчэбенеачышча́льных
Д.	шчэбенеачышча́льнаму	шчэбенеачышча́льнай	шчэбенеачышча́льнаму	шчэбенеачышча́льным
В.	шчэбенеачышча́льны (неадуш.) шчэбенеачышча́льнага (адуш.)	шчэбенеачышча́льную	шчэбенеачышча́льнае	шчэбенеачышча́льныя (неадуш.) шчэбенеачышча́льных (адуш.)
Т.	шчэбенеачышча́льным	шчэбенеачышча́льнай шчэбенеачышча́льнаю	шчэбенеачышча́льным	шчэбенеачышча́льнымі
М.	шчэбенеачышча́льным	шчэбенеачышча́льнай	шчэбенеачышча́льным	шчэбенеачышча́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

шчэ́беневы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шчэ́беневы	шчэ́беневая	шчэ́беневае	шчэ́беневыя
Р.	шчэ́беневага	шчэ́беневай шчэ́беневае	шчэ́беневага	шчэ́беневых
Д.	шчэ́беневаму	шчэ́беневай	шчэ́беневаму	шчэ́беневым
В.	шчэ́беневы (неадуш.) шчэ́беневага (адуш.)	шчэ́беневую	шчэ́беневае	шчэ́беневыя (неадуш.) шчэ́беневых (адуш.)
Т.	шчэ́беневым	шчэ́беневай шчэ́беневаю	шчэ́беневым	шчэ́беневымі
М.	шчэ́беневым	шчэ́беневай	шчэ́беневым	шчэ́беневых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчэ́бень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчэ́бет

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шчэ́глікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Шчэ́гліца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

шчэ́длівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шчэ́длівы	шчэ́длівая	шчэ́длівае	шчэ́длівыя
Р.	шчэ́длівага	шчэ́длівай шчэ́длівае	шчэ́длівага	шчэ́длівых
Д.	шчэ́дліваму	шчэ́длівай	шчэ́дліваму	шчэ́длівым
В.	шчэ́длівы (неадуш.) шчэ́длівага (адуш.)	шчэ́длівую	шчэ́длівае	шчэ́длівыя (неадуш.) шчэ́длівых (адуш.)
Т.	шчэ́длівым	шчэ́длівай шчэ́дліваю	шчэ́длівым	шчэ́длівымі
М.	шчэ́длівым	шчэ́длівай	шчэ́длівым	шчэ́длівых

Крыніцы: piskunou2012.

Шчэ́жар

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

шчэ́лачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum