шчаслі́ўчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шчаслі́ўчык | шчаслі́ўчыкі | |
| шчаслі́ўчыка | шчаслі́ўчыкаў | |
| шчаслі́ўчыку | шчаслі́ўчыкам | |
| шчаслі́ўчыка | шчаслі́ўчыкаў | |
| шчаслі́ўчыкам | шчаслі́ўчыкамі | |
| шчаслі́ўчыку | шчаслі́ўчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)