ушчарэ́плівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ушчарэ́пліваюся |
ушчарэ́пліваемся |
| 2-я ас. |
ушчарэ́пліваешся |
ушчарэ́пліваецеся |
| 3-я ас. |
ушчарэ́пліваецца |
ушчарэ́пліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
ушчарэ́пліваўся |
ушчарэ́пліваліся |
| ж. |
ушчарэ́плівалася |
| н. |
ушчарэ́плівалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ушчарэ́плівайся |
ушчарэ́плівайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ушчарэ́пліваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ушчаслі́віць
‘зрабіць каго-небудзь шчаслівым’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ушчаслі́ўлю |
ушчаслі́вім |
| 2-я ас. |
ушчаслі́віш |
ушчаслі́віце |
| 3-я ас. |
ушчаслі́віць |
ушчаслі́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
ушчаслі́віў |
ушчаслі́вілі |
| ж. |
ушчаслі́віла |
| н. |
ушчаслі́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ушчаслі́ў |
ушчаслі́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ушчаслі́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушча́ць
‘пачаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узачну́ |
узачнё́м |
| 2-я ас. |
узачне́ш |
узачняце́ |
| 3-я ас. |
узачне́ |
узачну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
ушча́ў |
ушчалі́ |
| ж. |
ушчала́ |
| н. |
ушчало́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узачні́ |
узачні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ушча́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушчо́дрыць
‘задобрыць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ушчо́дру |
ушчо́дрым |
| 2-я ас. |
ушчо́дрыш |
ушчо́дрыце |
| 3-я ас. |
ушчо́дрыць |
ушчо́драць |
| Прошлы час |
| м. |
ушчо́дрыў |
ушчо́дрылі |
| ж. |
ушчо́дрыла |
| н. |
ушчо́дрыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ушчо́дры |
ушчо́дрыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ушчо́дрыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушчува́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ушчува́льнік |
ушчува́льнікі |
| Р. |
ушчува́льніка |
ушчува́льнікаў |
| Д. |
ушчува́льніку |
ушчува́льнікам |
| В. |
ушчува́льніка |
ушчува́льнікаў |
| Т. |
ушчува́льнікам |
ушчува́льнікамі |
| М. |
ушчува́льніку |
ушчува́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушчува́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ушчува́нне |
ушчува́нні |
| Р. |
ушчува́ння |
ушчува́нняў |
| Д. |
ушчува́нню |
ушчува́нням |
| В. |
ушчува́нне |
ушчува́нні |
| Т. |
ушчува́ннем |
ушчува́ннямі |
| М. |
ушчува́нні |
ушчува́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ушчува́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ушчува́ю |
ушчува́ем |
| 2-я ас. |
ушчува́еш |
ушчува́еце |
| 3-я ас. |
ушчува́е |
ушчува́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ушчува́ў |
ушчува́лі |
| ж. |
ушчува́ла |
| н. |
ушчува́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ушчува́й |
ушчува́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ушчува́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ушчу́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ушчу́к |
| Р. |
ушчу́ку |
| Д. |
ушчу́ку |
| В. |
ушчу́к |
| Т. |
ушчу́кам |
| М. |
ушчу́ку |
Крыніцы:
piskunou2012.
ушчука́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ушчука́ю |
ушчука́ем |
| 2-я ас. |
ушчука́еш |
ушчука́еце |
| 3-я ас. |
ушчука́е |
ушчука́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ушчука́ў |
ушчука́лі |
| ж. |
ушчука́ла |
| н. |
ушчука́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ушчука́й |
ушчука́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ушчука́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.