ушчува́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ушчува́нне ушчува́нні
Р. ушчува́ння ушчува́нняў
Д. ушчува́нню ушчува́нням
В. ушчува́нне ушчува́нні
Т. ушчува́ннем ушчува́ннямі
М. ушчува́нні ушчува́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)