Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

унічыю́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
унічыю́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

у́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. у́нія у́ніі
Р. у́ніі у́ній
Д. у́ніі у́ніям
В. у́нію у́ніі
Т. у́ніяй
у́ніяю
у́ніямі
М. у́ніі у́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

унія́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. унія́льны унія́льная унія́льнае унія́льныя
Р. унія́льнага унія́льнай
унія́льнае
унія́льнага унія́льных
Д. унія́льнаму унія́льнай унія́льнаму унія́льным
В. унія́льны (неадуш.)
унія́льнага (адуш.)
унія́льную унія́льнае унія́льныя (неадуш.)
унія́льных (адуш.)
Т. унія́льным унія́льнай
унія́льнаю
унія́льным унія́льнымі
М. унія́льным унія́льнай унія́льным унія́льных

Крыніцы: piskunou2012.

уніяні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. уніяні́зм
Р. уніяні́зму
Д. уніяні́зму
В. уніяні́зм
Т. уніяні́змам
М. уніяні́зме

Крыніцы: piskunou2012.

уніяні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уніяні́ст уніяні́сты
Р. уніяні́ста уніяні́стаў
Д. уніяні́сту уніяні́стам
В. уніяні́ста уніяні́стаў
Т. уніяні́стам уніяні́стамі
М. уніяні́сце уніяні́стах

Крыніцы: piskunou2012.

уніяні́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уніяні́сцкі уніяні́сцкая уніяні́сцкае уніяні́сцкія
Р. уніяні́сцкага уніяні́сцкай
уніяні́сцкае
уніяні́сцкага уніяні́сцкіх
Д. уніяні́сцкаму уніяні́сцкай уніяні́сцкаму уніяні́сцкім
В. уніяні́сцкі (неадуш.)
уніяні́сцкага (адуш.)
уніяні́сцкую уніяні́сцкае уніяні́сцкія (неадуш.)
уніяні́сцкіх (адуш.)
Т. уніяні́сцкім уніяні́сцкай
уніяні́сцкаю
уніяні́сцкім уніяні́сцкімі
М. уніяні́сцкім уніяні́сцкай уніяні́сцкім уніяні́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

унія́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. унія́т унія́ты
Р. унія́та унія́таў
Д. унія́ту унія́там
В. унія́та унія́таў
Т. унія́там унія́тамі
М. унія́це унія́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

унія́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. унія́тка унія́ткі
Р. унія́ткі унія́так
Д. унія́тцы унія́ткам
В. унія́тку унія́так
Т. унія́ткай
унія́ткаю
унія́ткамі
М. унія́тцы унія́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

унія́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. унія́цкі унія́цкая унія́цкае унія́цкія
Р. унія́цкага унія́цкай
унія́цкае
унія́цкага унія́цкіх
Д. унія́цкаму унія́цкай унія́цкаму унія́цкім
В. унія́цкі (неадуш.)
унія́цкага (адуш.)
унія́цкую унія́цкае унія́цкія (неадуш.)
унія́цкіх (адуш.)
Т. унія́цкім унія́цкай
унія́цкаю
унія́цкім унія́цкімі
М. унія́цкім унія́цкай унія́цкім унія́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

унія́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. унія́цтва
Р. унія́цтва
Д. унія́цтву
В. унія́цтва
Т. унія́цтвам
М. унія́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.