Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
абвгдежзійклмнпрстфхцчшя

туркаце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. туркаце́нне
Р. туркаце́ння
Д. туркаце́нню
В. туркаце́нне
Т. туркаце́ннем
М. туркаце́нні

Крыніцы: piskunou2012.

туркаце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. туркачу́ турко́чам
2-я ас. турко́чаш турко́чаце
3-я ас. турко́ча турко́чуць
Прошлы час
м. туркаце́ў туркаце́лі
ж. туркаце́ла
н. туркаце́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час турко́чучы

Крыніцы: piskunou2012.

ту́ркацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ту́ркаюся ту́ркаемся
2-я ас. ту́ркаешся ту́ркаецеся
3-я ас. ту́ркаецца ту́ркаюцца
Прошлы час
м. ту́ркаўся ту́ркаліся
ж. ту́ркалася
н. ту́ркалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час ту́ркаючыся

Крыніцы: piskunou2012.

ту́ркаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ту́ркаю ту́ркаем
2-я ас. ту́ркаеш ту́ркаеце
3-я ас. ту́ркае ту́ркаюць
Прошлы час
м. ту́ркаў ту́ркалі
ж. ту́ркала
н. ту́ркала
Загадны лад
2-я ас. ту́ркай ту́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ту́ркаючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

туркеста́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. туркеста́нскі туркеста́нская туркеста́нскае туркеста́нскія
Р. туркеста́нскага туркеста́нскай
туркеста́нскае		 туркеста́нскага туркеста́нскіх
Д. туркеста́нскаму туркеста́нскай туркеста́нскаму туркеста́нскім
В. туркеста́нскі (неадуш.)
туркеста́нскага (адуш.)		 туркеста́нскую туркеста́нскае туркеста́нскія (неадуш.)
туркеста́нскіх (адуш.)
Т. туркеста́нскім туркеста́нскай
туркеста́нскаю		 туркеста́нскім туркеста́нскімі
М. туркеста́нскім туркеста́нскай туркеста́нскім туркеста́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Туркі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Туркі́
Р. Турко́ў
Д. Турка́м
В. Туркі́
Т. Турка́мі
М. Турка́х

туркме́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. туркме́н туркме́ны
Р. туркме́на туркме́наў
Д. туркме́ну туркме́нам
В. туркме́на туркме́наў
Т. туркме́нам туркме́намі
М. туркме́не туркме́нах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Туркменіста́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Туркменіста́н
Р. Туркменіста́на
Д. Туркменіста́ну
В. Туркменіста́н
Т. Туркменіста́нам
М. Туркменіста́не

туркменіста́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. туркменіста́нскі туркменіста́нская туркменіста́нскае туркменіста́нскія
Р. туркменіста́нскага туркменіста́нскай
туркменіста́нскае		 туркменіста́нскага туркменіста́нскіх
Д. туркменіста́нскаму туркменіста́нскай туркменіста́нскаму туркменіста́нскім
В. туркменіста́нскі (неадуш.)
туркменіста́нскага (адуш.)		 туркменіста́нскую туркменіста́нскае туркменіста́нскія (неадуш.)
туркменіста́нскіх (адуш.)
Т. туркменіста́нскім туркменіста́нскай
туркменіста́нскаю		 туркменіста́нскім туркменіста́нскімі
М. туркменіста́нскім туркменіста́нскай туркменіста́нскім туркменіста́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Туркме́нія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Туркме́нія
Р. Туркме́ніі
Д. Туркме́ніі
В. Туркме́нію
Т. Туркме́ніяй
Туркме́ніяю
М. Туркме́ніі