пеклава́ць
‘цяжка працаваць; быць у пекле’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пяклу́ю |
пяклу́ем |
2-я ас. |
пяклу́еш |
пяклу́еце |
3-я ас. |
пяклу́е |
пяклу́юць |
Прошлы час |
м. |
пеклава́ў |
пеклава́лі |
ж. |
пеклава́ла |
н. |
пеклава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пяклу́й |
пяклу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пяклу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пе́кліцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пе́клюся |
пе́клімся |
2-я ас. |
пе́клішся |
пе́кліцеся |
3-я ас. |
пе́кліцца |
пе́кляцца |
Прошлы час |
м. |
пе́кліўся |
пе́кліліся |
ж. |
пе́клілася |
н. |
пе́клілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
пе́кліся |
пе́кліцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пе́клячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Пе́клічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Пе́клічы |
Р. |
Пе́кліч Пе́клічаў |
Д. |
Пе́клічам |
В. |
Пе́клічы |
Т. |
Пе́клічамі |
М. |
Пе́клічах |
пе́кнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пе́кнасць |
пе́кнасці |
Р. |
пе́кнасці |
пе́кнасцяў пе́кнасцей |
Д. |
пе́кнасці |
пе́кнасцям |
В. |
пе́кнасць |
пе́кнасці |
Т. |
пе́кнасцю |
пе́кнасцямі |
М. |
пе́кнасці |
пе́кнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
пекната́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
пекната́ |
Р. |
пекнаты́ |
Д. |
пекнаце́ |
В. |
пекнату́ |
Т. |
пекнато́й пекнато́ю |
М. |
пекнаце́ |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
пе́кнуць
‘стукнуць каго-небудзь чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пе́кну |
пе́кнем |
2-я ас. |
пе́кнеш |
пе́кнеце |
3-я ас. |
пе́кне |
пе́кнуць |
Прошлы час |
м. |
пе́кнуў |
пе́кнулі |
ж. |
пе́кнула |
н. |
пе́кнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
пе́кні |
пе́кніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пе́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.