пе́кнуць
‘стукнуць каго-небудзь чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пе́кну | пе́кнем | |
пе́кнеш | пе́кнеце | |
пе́кне | пе́кнуць | |
Прошлы час | ||
пе́кнуў | пе́кнулі | |
пе́кнула | ||
пе́кнула | ||
Загадны лад | ||
пе́кні | пе́кніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
пе́кнуўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)