дзірване́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дзірване́е |
дзірване́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дзірване́ў |
дзірване́лі |
| ж. |
дзірване́ла |
| н. |
дзірване́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дзірвані́стасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дзірвані́стасць |
| Р. |
дзірвані́стасці |
| Д. |
дзірвані́стасці |
| В. |
дзірвані́стасць |
| Т. |
дзірвані́стасцю |
| М. |
дзірвані́стасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
дзірвані́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дзірвані́сты |
дзірвані́стая |
дзірвані́стае |
дзірвані́стыя |
| Р. |
дзірвані́стага |
дзірвані́стай
дзірвані́стае |
дзірвані́стага |
дзірвані́стых |
| Д. |
дзірвані́стаму |
дзірвані́стай |
дзірвані́стаму |
дзірвані́стым |
| В. |
дзірвані́сты (неадуш.)
дзірвані́стага (адуш.) |
дзірвані́стую |
дзірвані́стае |
дзірвані́стыя (неадуш.)
дзірвані́стых (адуш.) |
| Т. |
дзірвані́стым |
дзірвані́стай
дзірвані́стаю |
дзірвані́стым |
дзірвані́стымі |
| М. |
дзірвані́стым |
дзірвані́стай |
дзірвані́стым |
дзірвані́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дзірва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дзірва́нне |
| Р. |
дзірва́ння |
| Д. |
дзірва́нню |
| В. |
дзірва́нне |
| Т. |
дзірва́ннем |
| М. |
дзірва́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзірва́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дзірва́нны |
дзірва́нная |
дзірва́ннае |
дзірва́нныя |
| Р. |
дзірва́ннага |
дзірва́ннай
дзірва́ннае |
дзірва́ннага |
дзірва́нных |
| Д. |
дзірва́ннаму |
дзірва́ннай |
дзірва́ннаму |
дзірва́нным |
| В. |
дзірва́нны (неадуш.)
дзірва́ннага (адуш.) |
дзірва́нную |
дзірва́ннае |
дзірва́нныя (неадуш.)
дзірва́нных (адуш.) |
| Т. |
дзірва́нным |
дзірва́ннай
дзірва́ннаю |
дзірва́нным |
дзірва́ннымі |
| М. |
дзірва́нным |
дзірва́ннай |
дзірва́нным |
дзірва́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
дзірва́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дзірва́нчык |
| Р. |
дзірва́нчыку |
| Д. |
дзірва́нчыку |
| В. |
дзірва́нчык |
| Т. |
дзірва́нчыкам |
| М. |
дзірва́нчыку |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзі́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дзі́рка |
дзі́ркі |
| Р. |
дзі́ркі |
дзі́рак |
| Д. |
дзі́рцы |
дзі́ркам |
| В. |
дзі́рку |
дзі́ркі |
| Т. |
дзі́ркай
дзі́ркаю |
дзі́ркамі |
| М. |
дзі́рцы |
дзі́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дзіркава́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дзіркава́тасць |
| Р. |
дзіркава́тасці |
| Д. |
дзіркава́тасці |
| В. |
дзіркава́тасць |
| Т. |
дзіркава́тасцю |
| М. |
дзіркава́тасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дзіркава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дзіркава́ты |
дзіркава́тая |
дзіркава́тае |
дзіркава́тыя |
| Р. |
дзіркава́тага |
дзіркава́тай
дзіркава́тае |
дзіркава́тага |
дзіркава́тых |
| Д. |
дзіркава́таму |
дзіркава́тай |
дзіркава́таму |
дзіркава́тым |
| В. |
дзіркава́ты (неадуш.)
дзіркава́тага (адуш.) |
дзіркава́тую |
дзіркава́тае |
дзіркава́тыя (неадуш.)
дзіркава́тых (адуш.) |
| Т. |
дзіркава́тым |
дзіркава́тай
дзіркава́таю |
дзіркава́тым |
дзіркава́тымі |
| М. |
дзіркава́тым |
дзіркава́тай |
дзіркава́тым |
дзіркава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.