Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

аперыяды́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аперыяды́чны аперыяды́чная аперыяды́чнае аперыяды́чныя
Р. аперыяды́чнага аперыяды́чнай
аперыяды́чнае		 аперыяды́чнага аперыяды́чных
Д. аперыяды́чнаму аперыяды́чнай аперыяды́чнаму аперыяды́чным
В. аперыяды́чны (неадуш.)
аперыяды́чнага (адуш.)		 аперыяды́чную аперыяды́чнае аперыяды́чныя (неадуш.)
аперыяды́чных (адуш.)
Т. аперыяды́чным аперыяды́чнай
аперыяды́чнаю		 аперыяды́чным аперыяды́чнымі
М. аперыяды́чным аперыяды́чнай аперыяды́чным аперыяды́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аперэ́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аперэ́та аперэ́ты
Р. аперэ́ты аперэ́т
Д. аперэ́це аперэ́там
В. аперэ́ту аперэ́ты
Т. аперэ́тай
аперэ́таю		 аперэ́тамі
М. аперэ́це аперэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аперэ́тачна-драматургі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аперэ́тачна-драматургі́чны аперэ́тачна-драматургі́чная аперэ́тачна-драматургі́чнае аперэ́тачна-драматургі́чныя
Р. аперэ́тачна-драматургі́чнага аперэ́тачна-драматургі́чнай
аперэ́тачна-драматургі́чнае		 аперэ́тачна-драматургі́чнага аперэ́тачна-драматургі́чных
Д. аперэ́тачна-драматургі́чнаму аперэ́тачна-драматургі́чнай аперэ́тачна-драматургі́чнаму аперэ́тачна-драматургі́чным
В. аперэ́тачна-драматургі́чны (неадуш.)
аперэ́тачна-драматургі́чнага (адуш.)		 аперэ́тачна-драматургі́чную аперэ́тачна-драматургі́чнае аперэ́тачна-драматургі́чныя (неадуш.)
аперэ́тачна-драматургі́чных (адуш.)
Т. аперэ́тачна-драматургі́чным аперэ́тачна-драматургі́чнай
аперэ́тачна-драматургі́чнаю		 аперэ́тачна-драматургі́чным аперэ́тачна-драматургі́чнымі
М. аперэ́тачна-драматургі́чным аперэ́тачна-драматургі́чнай аперэ́тачна-драматургі́чным аперэ́тачна-драматургі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

аперэ́тачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аперэ́тачны аперэ́тачная аперэ́тачнае аперэ́тачныя
Р. аперэ́тачнага аперэ́тачнай
аперэ́тачнае		 аперэ́тачнага аперэ́тачных
Д. аперэ́тачнаму аперэ́тачнай аперэ́тачнаму аперэ́тачным
В. аперэ́тачны (неадуш.)
аперэ́тачнага (адуш.)		 аперэ́тачную аперэ́тачнае аперэ́тачныя (неадуш.)
аперэ́тачных (адуш.)
Т. аперэ́тачным аперэ́тачнай
аперэ́тачнаю		 аперэ́тачным аперэ́тачнымі
М. аперэ́тачным аперэ́тачнай аперэ́тачным аперэ́тачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аперэ́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аперэ́тка аперэ́ткі
Р. аперэ́ткі аперэ́так
Д. аперэ́тцы аперэ́ткам
В. аперэ́тку аперэ́ткі
Т. аперэ́ткай
аперэ́ткаю		 аперэ́ткамі
М. аперэ́тцы аперэ́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апе́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апе́шчу апе́сцім
2-я ас. апе́сціш апе́сціце
3-я ас. апе́сціць апе́сцяць
Прошлы час
м. апе́сціў апе́сцілі
ж. апе́сціла
н. апе́сціла
Загадны лад
2-я ас. апе́сці апе́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час апе́сціўшы

Крыніцы: tsbm1984.

апе́таваць

‘пабіць, моцна збіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апе́тую апе́туем
2-я ас. апе́туеш апе́туеце
3-я ас. апе́туе апе́туюць
Прошлы час
м. апе́таваў апе́тавалі
ж. апе́тавала
н. апе́тавала
Загадны лад
2-я ас. апе́туй апе́туйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апе́туючы

Крыніцы: piskunou2012.

апе́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апе́ты апе́тая апе́тае апе́тыя
Р. апе́тага апе́тай
апе́тае		 апе́тага апе́тых
Д. апе́таму апе́тай апе́таму апе́тым
В. апе́ты (неадуш.)
апе́тага (адуш.)		 апе́тую апе́тае апе́тыя (неадуш.)
апе́тых (адуш.)
Т. апе́тым апе́тай
апе́таю		 апе́тым апе́тымі
М. апе́тым апе́тай апе́тым апе́тых

Крыніцы: piskunou2012.

апе́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апе́ты апе́тая апе́тае апе́тыя
Р. апе́тага апе́тай
апе́тае		 апе́тага апе́тых
Д. апе́таму апе́тай апе́таму апе́тым
В. апе́ты (неадуш.)
апе́тага (адуш.)		 апе́тую апе́тае апе́тыя (неадуш.)
апе́тых (адуш.)
Т. апе́тым апе́тай
апе́таю		 апе́тым апе́тымі
М. апе́тым апе́тай апе́тым апе́тых

Кароткая форма: апе́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апеты́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. апеты́т
Р. апеты́ту
Д. апеты́ту
В. апеты́т
Т. апеты́там
М. апеты́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.