Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авезілмнопрстуцшыэя

акампаніро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. акампаніро́ўка
Р. акампаніро́ўкі
Д. акампаніро́ўцы
В. акампаніро́ўку
Т. акампаніро́ўкай
акампаніро́ўкаю
М. акампаніро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012.

акампанія́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акампанія́тар акампанія́тары
Р. акампанія́тара акампанія́тараў
Д. акампанія́тару акампанія́тарам
В. акампанія́тара акампанія́тараў
Т. акампанія́тарам акампанія́тарамі
М. акампанія́тару акампанія́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акампанія́тарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акампанія́тарка акампанія́таркі
Р. акампанія́таркі акампанія́тарак
Д. акампанія́тарцы акампанія́таркам
В. акампанія́тарку акампанія́тарак
Т. акампанія́таркай
акампанія́таркаю		 акампанія́таркамі
М. акампанія́тарцы акампанія́тарках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акамяне́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
акамяне́ла - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

акамяне́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. акамяне́ласць акамяне́ласці
Р. акамяне́ласці акамяне́ласцей
акамяне́ласцяў
Д. акамяне́ласці акамяне́ласцям
В. акамяне́ласць акамяне́ласці
Т. акамяне́ласцю акамяне́ласцямі
М. акамяне́ласці акамяне́ласцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акамяне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акамяне́лы акамяне́лая акамяне́лае акамяне́лыя
Р. акамяне́лага акамяне́лай
акамяне́лае		 акамяне́лага акамяне́лых
Д. акамяне́ламу акамяне́лай акамяне́ламу акамяне́лым
В. акамяне́лы (неадуш.)
акамяне́лага (адуш.)		 акамяне́лую акамяне́лае акамяне́лыя (неадуш.)
акамяне́лых (адуш.)
Т. акамяне́лым акамяне́лай
акамяне́лаю		 акамяне́лым акамяне́лымі
М. акамяне́лым акамяне́лай акамяне́лым акамяне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акамяне́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акамяне́лы акамяне́лая акамяне́лае акамяне́лыя
Р. акамяне́лага акамяне́лай
акамяне́лае		 акамяне́лага акамяне́лых
Д. акамяне́ламу акамяне́лай акамяне́ламу акамяне́лым
В. акамяне́лы (неадуш.)
акамяне́лага (адуш.)		 акамяне́лую акамяне́лае акамяне́лыя (неадуш.)
акамяне́лых (адуш.)
Т. акамяне́лым акамяне́лай
акамяне́лаю		 акамяне́лым акамяне́лымі
М. акамяне́лым акамяне́лай акамяне́лым акамяне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

акамяне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. акамяне́нне
Р. акамяне́ння
Д. акамяне́нню
В. акамяне́нне
Т. акамяне́ннем
М. акамяне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

акамяне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акамяне́ю акамяне́ем
2-я ас. акамяне́еш акамяне́еце
3-я ас. акамяне́е акамяне́юць
Прошлы час
м. акамяне́ў акамяне́лі
ж. акамяне́ла
н. акамяне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час акамяне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аканава́ць

‘асудзіць, аддаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акану́ю акану́ем
2-я ас. акану́еш акану́еце
3-я ас. акану́е акану́юць
Прошлы час
м. аканава́ў аканава́лі
ж. аканава́ла
н. аканава́ла
Загадны лад
2-я ас. акану́й акану́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час аканава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.