акіда́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акіда́юся |
акіда́емся |
2-я ас. |
акіда́ешся |
акіда́ецеся |
3-я ас. |
акіда́ецца |
акіда́юцца |
Прошлы час |
м. |
акіда́ўся |
акіда́ліся |
ж. |
акіда́лася |
н. |
акіда́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
акіда́йся |
акіда́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
акіда́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
акіда́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акіда́ю |
акіда́ем |
2-я ас. |
акіда́еш |
акіда́еце |
3-я ас. |
акіда́е |
акіда́юць |
Прошлы час |
м. |
акіда́ў |
акіда́лі |
ж. |
акіда́ла |
н. |
акіда́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
акіда́й |
акіда́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
акіда́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акі́дванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
акі́дванне |
Р. |
акі́двання |
Д. |
акі́дванню |
В. |
акі́дванне |
Т. |
акі́дваннем |
М. |
акі́дванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
акі́дваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акі́дваю |
акі́дваем |
2-я ас. |
акі́дваеш |
акі́дваеце |
3-я ас. |
акі́двае |
акі́дваюць |
Прошлы час |
м. |
акі́дваў |
акі́двалі |
ж. |
акі́двала |
н. |
акі́двала |
Загадны лад |
2-я ас. |
акі́двай |
акі́двайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
акі́дваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акілза́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акілза́ны |
акілза́ная |
акілза́нае |
акілза́ныя |
Р. |
акілза́нага |
акілза́най акілза́нае |
акілза́нага |
акілза́ных |
Д. |
акілза́наму |
акілза́най |
акілза́наму |
акілза́ным |
В. |
акілза́ны (неадуш.) акілза́нага (адуш.) |
акілза́ную |
акілза́нае |
акілза́ныя (неадуш.) акілза́ных (адуш.) |
Т. |
акілза́ным |
акілза́най акілза́наю |
акілза́ным |
акілза́нымі |
М. |
акілза́ным |
акілза́най |
акілза́ным |
акілза́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
акілза́ць
‘утаймаваць, уціхамірыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акілза́ю |
акілза́ем |
2-я ас. |
акілза́еш |
акілза́еце |
3-я ас. |
акілза́е |
акілза́юць |
Прошлы час |
м. |
акілза́ў |
акілза́лі |
ж. |
акілза́ла |
н. |
акілза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
акілза́й |
акілза́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
акілза́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Акі́м
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Акі́м |
Акі́мы |
Р. |
Акі́ма |
Акі́маў |
Д. |
Акі́му |
Акі́мам |
В. |
Акі́ма |
Акі́маў |
Т. |
Акі́мам |
Акі́мамі |
М. |
Акі́ме |
Акі́мах |
акінезі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
акінезі́я |
Р. |
акінезі́і |
Д. |
акінезі́і |
В. |
акінезі́ю |
Т. |
акінезі́яй акінезі́яю |
М. |
акінезі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.