абязле́сены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абязле́сены |
абязле́сеная |
абязле́сенае |
абязле́сеныя |
Р. |
абязле́сенага |
абязле́сенай абязле́сенае |
абязле́сенага |
абязле́сеных |
Д. |
абязле́сенаму |
абязле́сенай |
абязле́сенаму |
абязле́сеным |
В. |
абязле́сены (неадуш.) абязле́сенага (адуш.) |
абязле́сеную |
абязле́сенае |
абязле́сеныя (неадуш.) абязле́сеных (адуш.) |
Т. |
абязле́сеным |
абязле́сенай абязле́сенаю |
абязле́сеным |
абязле́сенымі |
М. |
абязле́сеным |
абязле́сенай |
абязле́сеным |
абязле́сеных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абязле́сены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абязле́сены |
абязле́сеная |
абязле́сенае |
абязле́сеныя |
Р. |
абязле́сенага |
абязле́сенай абязле́сенае |
абязле́сенага |
абязле́сеных |
Д. |
абязле́сенаму |
абязле́сенай |
абязле́сенаму |
абязле́сеным |
В. |
абязле́сены (неадуш.) абязле́сенага (адуш.) |
абязле́сеную |
абязле́сенае |
абязле́сеныя (неадуш.) абязле́сеных (адуш.) |
Т. |
абязле́сеным |
абязле́сенай абязле́сенаю |
абязле́сеным |
абязле́сенымі |
М. |
абязле́сеным |
абязле́сенай |
абязле́сеным |
абязле́сеных |
Кароткая форма: абязле́сена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абязле́сець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абязле́сее |
абязле́сеюць |
Прошлы час |
м. |
абязле́сеў |
абязле́селі |
ж. |
абязле́села |
н. |
абязле́села |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абязле́сіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абязле́сіцца |
абязле́сяцца |
Прошлы час |
м. |
абязле́сіўся |
абязле́сіліся |
ж. |
абязле́сілася |
н. |
абязле́сілася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абязле́сіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абязле́шу |
абязле́сім |
2-я ас. |
абязле́сіш |
абязле́сіце |
3-я ас. |
абязле́сіць |
абязле́сяць |
Прошлы час |
м. |
абязле́сіў |
абязле́сілі |
ж. |
абязле́сіла |
н. |
абязле́сіла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абязле́сіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абязле́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абязле́шванне |
Р. |
абязле́швання |
Д. |
абязле́шванню |
В. |
абязле́шванне |
Т. |
абязле́шваннем |
М. |
абязле́шванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязле́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абязле́шваецца |
абязле́шваюцца |
Прошлы час |
м. |
абязле́шваўся |
абязле́шваліся |
ж. |
абязле́швалася |
н. |
абязле́швалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абязле́шваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязле́шваць
‘пазбаўляць лясоў што-небудзь; страчваць лясы, станавіцца бязлесным’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абязле́шваю |
абязле́шваем |
2-я ас. |
абязле́шваеш |
абязле́шваеце |
3-я ас. |
абязле́швае |
абязле́шваюць |
Прошлы час |
м. |
абязле́шваў |
абязле́швалі |
ж. |
абязле́швала |
н. |
абязле́швала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абязле́шваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязлі́сціць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абязлі́сціць |
абязлі́сцяць |
Прошлы час |
м. |
абязлі́сціў |
абязлі́сцілі |
ж. |
абязлі́сціла |
н. |
абязлі́сціла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абязлі́чана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
абязлі́чана |
- |
- |