самагу́бства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самагу́бства |
самагу́бствы |
| Р. |
самагу́бства |
самагу́бстваў |
| Д. |
самагу́бству |
самагу́бствам |
| В. |
самагу́бства |
самагу́бствы |
| Т. |
самагу́бствам |
самагу́бствамі |
| М. |
самагу́бстве |
самагу́бствах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
самагу́бца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самагу́бца |
самагу́бцы |
| Р. |
самагу́бцы |
самагу́бцаў |
| Д. |
самагу́бцы |
самагу́бцам |
| В. |
самагу́бцу |
самагу́бцаў |
| Т. |
самагу́бцай самагу́бцаю |
самагу́бцамі |
| М. |
самагу́бцы |
самагу́бцах |
Крыніцы:
sbm2012,
tsbm1984.
самагу́бца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самагу́бца |
самагу́бцы |
| Р. |
самагу́бцы |
самагу́бцаў |
| Д. |
самагу́бцу |
самагу́бцам |
| В. |
самагу́бцу |
самагу́бцаў |
| Т. |
самагу́бцам |
самагу́бцамі |
| М. |
самагу́бцу |
самагу́бцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
самагу́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самагу́дка |
самагу́дкі |
| Р. |
самагу́дкі |
самагу́дак |
| Д. |
самагу́дцы |
самагу́дкам |
| В. |
самагу́дку |
самагу́дкі |
| Т. |
самагу́дкай самагу́дкаю |
самагу́дкамі |
| М. |
самагу́дцы |
самагу́дках |
Крыніцы:
piskunou2012.
самагу́ды
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
самагу́ды |
| Р. |
самагу́даў |
| Д. |
самагу́дам |
| В. |
самагу́ды |
| Т. |
самагу́дамі |
| М. |
самагу́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самагу́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самагу́чны |
самагу́чная |
самагу́чнае |
самагу́чныя |
| Р. |
самагу́чнага |
самагу́чнай самагу́чнае |
самагу́чнага |
самагу́чных |
| Д. |
самагу́чнаму |
самагу́чнай |
самагу́чнаму |
самагу́чным |
| В. |
самагу́чны (неадуш.) самагу́чнага (адуш.) |
самагу́чную |
самагу́чнае |
самагу́чныя (неадуш.) самагу́чных (адуш.) |
| Т. |
самагу́чным |
самагу́чнай самагу́чнаю |
самагу́чным |
самагу́чнымі |
| М. |
самагу́чным |
самагу́чнай |
самагу́чным |
самагу́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
самадаво́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самадаво́льны |
самадаво́льная |
самадаво́льнае |
самадаво́льныя |
| Р. |
самадаво́льнага |
самадаво́льнай самадаво́льнае |
самадаво́льнага |
самадаво́льных |
| Д. |
самадаво́льнаму |
самадаво́льнай |
самадаво́льнаму |
самадаво́льным |
| В. |
самадаво́льны (неадуш.) самадаво́льнага (адуш.) |
самадаво́льную |
самадаво́льнае |
самадаво́льныя (неадуш.) самадаво́льных (адуш.) |
| Т. |
самадаво́льным |
самадаво́льнай самадаво́льнаю |
самадаво́льным |
самадаво́льнымі |
| М. |
самадаво́льным |
самадаво́льнай |
самадаво́льным |
самадаво́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009.
самадаво́льства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самадаво́льства |
| Р. |
самадаво́льства |
| Д. |
самадаво́льству |
| В. |
самадаво́льства |
| Т. |
самадаво́льствам |
| М. |
самадаво́льстве |
Крыніцы:
piskunou2012.