самагу́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
самагу́дка | самагу́дкі | |
самагу́дкі | самагу́дак | |
самагу́дцы | самагу́дкам | |
самагу́дку | самагу́дкі | |
самагу́дкай самагу́дкаю |
самагу́дкамі | |
самагу́дцы | самагу́дках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)