самагу́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самагу́чны самагу́чная самагу́чнае самагу́чныя
Р. самагу́чнага самагу́чнай
самагу́чнае		 самагу́чнага самагу́чных
Д. самагу́чнаму самагу́чнай самагу́чнаму самагу́чным
В. самагу́чны (неадуш.)
самагу́чнага (адуш.)		 самагу́чную самагу́чнае самагу́чныя (неадуш.)
самагу́чных (адуш.)
Т. самагу́чным самагу́чнай
самагу́чнаю		 самагу́чным самагу́чнымі
М. самагу́чным самагу́чнай самагу́чным самагу́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)