самагіпно́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самагіпно́з | |
| самагіпно́зу | |
| самагіпно́зу | |
| самагіпно́з | |
| самагіпно́зам | |
| самагіпно́зе |
Крыніцы:
самагіпно́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самагіпно́з | |
| самагіпно́зу | |
| самагіпно́зу | |
| самагіпно́з | |
| самагіпно́зам | |
| самагіпно́зе |
Крыніцы:
самаго́дны
прыметнік, адносны
| самаго́дны | самаго́дная | самаго́днае | самаго́дныя | |
| самаго́днага | самаго́днай самаго́днае |
самаго́днага | самаго́дных | |
| самаго́днаму | самаго́днай | самаго́днаму | самаго́дным | |
| самаго́дны ( самаго́днага ( |
самаго́дную | самаго́днае | самаго́дныя ( самаго́дных ( |
|
| самаго́дным | самаго́днай самаго́днаю |
самаго́дным | самаго́днымі | |
| самаго́дным | самаго́днай | самаго́дным | самаго́дных | |
Крыніцы:
самаго́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самаго́н | |
| самаго́ну | |
| самаго́ну | |
| самаго́н | |
| самаго́нам | |
| самаго́не |
Крыніцы:
самагонаварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самагонаварэ́нне | |
| самагонаварэ́ння | |
| самагонаварэ́нню | |
| самагонаварэ́нне | |
| самагонаварэ́ннем | |
| самагонаварэ́нні |
Крыніцы:
самагонакурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самагонакурэ́нне | |
| самагонакурэ́ння | |
| самагонакурэ́нню | |
| самагонакурэ́нне | |
| самагонакурэ́ннем | |
| самагонакурэ́нні |
Крыніцы:
самаго́начка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| самаго́начка | |
| самаго́начкі | |
| самаго́начцы | |
| самаго́начку | |
| самаго́начкай самаго́начкаю |
|
| самаго́начцы |
Крыніцы:
самаго́начны
прыметнік, адносны
| самаго́начны | самаго́начная | самаго́начнае | самаго́начныя | |
| самаго́начнага | самаго́начнай самаго́начнае |
самаго́начнага | самаго́начных | |
| самаго́начнаму | самаго́начнай | самаго́начнаму | самаго́начным | |
| самаго́начны ( самаго́начнага ( |
самаго́начную | самаго́начнае | самаго́начныя ( самаго́начных ( |
|
| самаго́начным | самаго́начнай самаго́начнаю |
самаго́начным | самаго́начнымі | |
| самаго́начным | самаго́начнай | самаго́начным | самаго́начных | |
Крыніцы:
самаго́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| самаго́нка | |
| самаго́нкі | |
| самаго́нцы | |
| самаго́нку | |
| самаго́нкай самаго́нкаю |
|
| самаго́нцы |
Крыніцы:
самаго́нны
прыметнік, адносны
| самаго́нны | самаго́нная | самаго́ннае | самаго́нныя | |
| самаго́ннага | самаго́ннай самаго́ннае |
самаго́ннага | самаго́нных | |
| самаго́ннаму | самаго́ннай | самаго́ннаму | самаго́нным | |
| самаго́нны ( самаго́ннага ( |
самаго́нную | самаго́ннае | самаго́нныя ( самаго́нных ( |
|
| самаго́нным | самаго́ннай самаго́ннаю |
самаго́нным | самаго́ннымі | |
| самаго́нным | самаго́ннай | самаго́нным | самаго́нных | |
Крыніцы:
самаго́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| самаго́ншчык | самаго́ншчыкі | |
| самаго́ншчыка | самаго́ншчыкаў | |
| самаго́ншчыку | самаго́ншчыкам | |
| самаго́ншчыка | самаго́ншчыкаў | |
| самаго́ншчыкам | самаго́ншчыкамі | |
| самаго́ншчыку | самаго́ншчыках |
Крыніцы: