карыё́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| карыё́та | карыё́ты | |
| карыё́ты | карыё́т | |
| карыё́це | карыё́там | |
| карыё́ту | карыё́ты | |
| карыё́тай карыё́таю |
карыё́тамі | |
| карыё́це | карыё́тах |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннікарыкату́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| карыкату́ра | карыкату́ры | |
| карыкату́ры | карыкату́р | |
| карыкату́ры | карыкату́рам | |
| карыкату́ру | карыкату́ры | |
| карыкату́рай карыкату́раю |
карыкату́рамі | |
| карыкату́ры | карыкату́рах |
Крыніцы:
карыкату́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| карыкату́рна | карыкату́рней | - |
Крыніцы:
карыкату́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| карыкату́рнасць | |
| карыкату́рнасці | |
| карыкату́рнасці | |
| карыкату́рнасць | |
| карыкату́рнасцю | |
| карыкату́рнасці |
Крыніцы:
карыкату́рны
прыметнік, якасны
| карыкату́рны | карыкату́рная | карыкату́рнае | карыкату́рныя | |
| карыкату́рнага | карыкату́рнай карыкату́рнае |
карыкату́рнага | карыкату́рных | |
| карыкату́рнаму | карыкату́рнай | карыкату́рнаму | карыкату́рным | |
| карыкату́рны ( карыкату́рнага ( |
карыкату́рную | карыкату́рнае | карыкату́рныя ( карыкату́рных ( |
|
| карыкату́рным | карыкату́рнай карыкату́рнаю |
карыкату́рным | карыкату́рнымі | |
| карыкату́рным | карыкату́рнай | карыкату́рным | карыкату́рных | |
Крыніцы:
карыкату́рны
прыметнік, адносны
| карыкату́рны | карыкату́рная | карыкату́рнае | карыкату́рныя | |
| карыкату́рнага | карыкату́рнай карыкату́рнае |
карыкату́рнага | карыкату́рных | |
| карыкату́рнаму | карыкату́рнай | карыкату́рнаму | карыкату́рным | |
| карыкату́рны ( карыкату́рнага ( |
карыкату́рную | карыкату́рнае | карыкату́рныя ( карыкату́рных ( |
|
| карыкату́рным | карыкату́рнай карыкату́рнаю |
карыкату́рным | карыкату́рнымі | |
| карыкату́рным | карыкату́рнай | карыкату́рным | карыкату́рных | |
Крыніцы:
карыкатуры́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карыкатуры́ст | карыкатуры́сты | |
| карыкатуры́ста | карыкатуры́стаў | |
| карыкатуры́сту | карыкатуры́стам | |
| карыкатуры́ста | карыкатуры́стаў | |
| карыкатуры́стам | карыкатуры́стамі | |
| карыкатуры́сце | карыкатуры́стах |
Крыніцы:
карыкатуры́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| карыкатуры́стка | карыкатуры́сткі | |
| карыкатуры́сткі | карыкатуры́стак | |
| карыкатуры́стцы | карыкатуры́сткам | |
| карыкатуры́стку | карыкатуры́стак | |
| карыкатуры́сткай карыкатуры́сткаю |
карыкатуры́сткамі | |
| карыкатуры́стцы | карыкатуры́стках |
Крыніцы:
карыкатуры́сцкі
прыметнік, адносны
| карыкатуры́сцкі | карыкатуры́сцкая | карыкатуры́сцкае | карыкатуры́сцкія | |
| карыкатуры́сцкага | карыкатуры́сцкай карыкатуры́сцкае |
карыкатуры́сцкага | карыкатуры́сцкіх | |
| карыкатуры́сцкаму | карыкатуры́сцкай | карыкатуры́сцкаму | карыкатуры́сцкім | |
| карыкатуры́сцкі карыкатуры́сцкага |
карыкатуры́сцкую | карыкатуры́сцкае | карыкатуры́сцкія карыкатуры́сцкіх |
|
| карыкатуры́сцкім | карыкатуры́сцкай карыкатуры́сцкаю |
карыкатуры́сцкім | карыкатуры́сцкімі | |
| карыкатуры́сцкім | карыкатуры́сцкай | карыкатуры́сцкім | карыкатуры́сцкіх | |
Крыніцы:
карыкату́рыць
‘выяўляць у карыкатурным выглядзе што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| карыкату́ру | карыкату́рым | |
| карыкату́рыш | карыкату́рыце | |
| карыкату́рыць | карыкату́раць | |
| Прошлы час | ||
| карыкату́рыў | карыкату́рылі | |
| карыкату́рыла | ||
| карыкату́рыла | ||
| Загадны лад | ||
| карыкату́р | карыкату́рце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| карыкату́рачы | ||
Крыніцы: