пабудава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пабудава́нне |
пабудава́нні |
| Р. |
пабудава́ння |
пабудава́нняў |
| Д. |
пабудава́нню |
пабудава́нням |
| В. |
пабудава́нне |
пабудава́нні |
| Т. |
пабудава́ннем |
пабудава́ннямі |
| М. |
пабудава́нні |
пабудава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
пабудава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пабудава́ны |
пабудава́ная |
пабудава́нае |
пабудава́ныя |
| Р. |
пабудава́нага |
пабудава́най пабудава́нае |
пабудава́нага |
пабудава́ных |
| Д. |
пабудава́наму |
пабудава́най |
пабудава́наму |
пабудава́ным |
| В. |
пабудава́ны (неадуш.) пабудава́нага (адуш.) |
пабудава́ную |
пабудава́нае |
пабудава́ныя (неадуш.) пабудава́ных (адуш.) |
| Т. |
пабудава́ным |
пабудава́най пабудава́наю |
пабудава́ным |
пабудава́нымі |
| М. |
пабудава́ным |
пабудава́най |
пабудава́ным |
пабудава́ных |
Кароткая форма: пабудава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пабудава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пабуду́юся |
пабуду́емся |
| 2-я ас. |
пабуду́ешся |
пабуду́ецеся |
| 3-я ас. |
пабуду́ецца |
пабуду́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
пабудава́ўся |
пабудава́ліся |
| ж. |
пабудава́лася |
| н. |
пабудава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пабуду́йся |
пабуду́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пабудава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пабудава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пабуду́ю |
пабуду́ем |
| 2-я ас. |
пабуду́еш |
пабуду́еце |
| 3-я ас. |
пабуду́е |
пабуду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пабудава́ў |
пабудава́лі |
| ж. |
пабудава́ла |
| н. |
пабудава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пабуду́й |
пабуду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пабудава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пабуджа́льнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пабуджа́льнік |
пабуджа́льнікі |
| Р. |
пабуджа́льніка |
пабуджа́льнікаў |
| Д. |
пабуджа́льніку |
пабуджа́льнікам |
| В. |
пабуджа́льніка |
пабуджа́льнікаў |
| Т. |
пабуджа́льнікам |
пабуджа́льнікамі |
| М. |
пабуджа́льніку |
пабуджа́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
пабуджа́льнік
‘тое, што выклікае пабуджэнне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пабуджа́льнік |
пабуджа́льнікі |
| Р. |
пабуджа́льніку |
пабуджа́льнікаў |
| Д. |
пабуджа́льніку |
пабуджа́льнікам |
| В. |
пабуджа́льнік |
пабуджа́льнікі |
| Т. |
пабуджа́льнікам |
пабуджа́льнікамі |
| М. |
пабуджа́льніку |
пабуджа́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
пабуджа́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пабуджа́льны |
пабуджа́льная |
пабуджа́льнае |
пабуджа́льныя |
| Р. |
пабуджа́льнага |
пабуджа́льнай пабуджа́льнае |
пабуджа́льнага |
пабуджа́льных |
| Д. |
пабуджа́льнаму |
пабуджа́льнай |
пабуджа́льнаму |
пабуджа́льным |
| В. |
пабуджа́льны (неадуш.) пабуджа́льнага (адуш.) |
пабуджа́льную |
пабуджа́льнае |
пабуджа́льныя (неадуш.) пабуджа́льных (адуш.) |
| Т. |
пабуджа́льным |
пабуджа́льнай пабуджа́льнаю |
пабуджа́льным |
пабуджа́льнымі |
| М. |
пабуджа́льным |
пабуджа́льнай |
пабуджа́льным |
пабуджа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пабуджа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пабуджа́льны |
пабуджа́льная |
пабуджа́льнае |
пабуджа́льныя |
| Р. |
пабуджа́льнага |
пабуджа́льнай пабуджа́льнае |
пабуджа́льнага |
пабуджа́льных |
| Д. |
пабуджа́льнаму |
пабуджа́льнай |
пабуджа́льнаму |
пабуджа́льным |
| В. |
пабуджа́льны (неадуш.) пабуджа́льнага (адуш.) |
пабуджа́льную |
пабуджа́льнае |
пабуджа́льныя (неадуш.) пабуджа́льных (адуш.) |
| Т. |
пабуджа́льным |
пабуджа́льнай пабуджа́льнаю |
пабуджа́льным |
пабуджа́льнымі |
| М. |
пабуджа́льным |
пабуджа́льнай |
пабуджа́льным |
пабуджа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пабуджа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пабуджа́нне |
| Р. |
пабуджа́ння |
| Д. |
пабуджа́нню |
| В. |
пабуджа́нне |
| Т. |
пабуджа́ннем |
| М. |
пабуджа́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.