пабуджа́льнік

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пабуджа́льнік пабуджа́льнікі
Р. пабуджа́льніка пабуджа́льнікаў
Д. пабуджа́льніку пабуджа́льнікам
В. пабуджа́льніка пабуджа́льнікаў
Т. пабуджа́льнікам пабуджа́льнікамі
М. пабуджа́льніку пабуджа́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)