абе́днены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абе́днены |
абе́дненая |
абе́дненае |
абе́дненыя |
| Р. |
абе́дненага |
абе́дненай абе́дненае |
абе́дненага |
абе́дненых |
| Д. |
абе́дненаму |
абе́дненай |
абе́дненаму |
абе́дненым |
| В. |
абе́днены (неадуш.) абе́дненага (адуш.) |
абе́дненую |
абе́дненае |
абе́дненыя (неадуш.) абе́дненых (адуш.) |
| Т. |
абе́дненым |
абе́дненай абе́дненаю |
абе́дненым |
абе́дненымі |
| М. |
абе́дненым |
абе́дненай |
абе́дненым |
абе́дненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абе́днены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абе́днены |
абе́дненая |
абе́дненае |
абе́дненыя |
| Р. |
абе́дненага |
абе́дненай абе́дненае |
абе́дненага |
абе́дненых |
| Д. |
абе́дненаму |
абе́дненай |
абе́дненаму |
абе́дненым |
| В. |
абе́днены (неадуш.) абе́дненага (адуш.) |
абе́дненую |
абе́дненае |
абе́дненыя (неадуш.) абе́дненых (адуш.) |
| Т. |
абе́дненым |
абе́дненай абе́дненаю |
абе́дненым |
абе́дненымі |
| М. |
абе́дненым |
абе́дненай |
абе́дненым |
абе́дненых |
Кароткая форма: абе́днена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абе́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абе́днік |
абе́днікі |
| Р. |
абе́дніка |
абе́днікаў |
| Д. |
абе́дніку |
абе́днікам |
| В. |
абе́днік |
абе́днікі |
| Т. |
абе́днікам |
абе́днікамі |
| М. |
абе́дніку |
абе́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абе́дніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абе́дніца |
абе́дніцы |
| Р. |
абе́дніцы |
абе́дніц |
| Д. |
абе́дніцы |
абе́дніцам |
| В. |
абе́дніцу |
абе́дніцы |
| Т. |
абе́дніцай абе́дніцаю |
абе́дніцамі |
| М. |
абе́дніцы |
абе́дніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
абе́дня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абе́дня |
абе́дні |
| Р. |
абе́дні |
абе́дняў |
| Д. |
абе́дні |
абе́дням |
| В. |
абе́дню |
абе́дні |
| Т. |
абе́дняй абе́дняю |
абе́днямі |
| М. |
абе́дні |
абе́днях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абе́жнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абе́жнік |
абе́жнікі |
| Р. |
абе́жніка |
абе́жнікаў |
| Д. |
абе́жніку |
абе́жнікам |
| В. |
абе́жнік |
абе́жнікі |
| Т. |
абе́жнікам |
абе́жнікамі |
| М. |
абе́жніку |
абе́жніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абезасо́біць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абезасо́блю |
абезасо́бім |
| 2-я ас. |
абезасо́біш |
абезасо́біце |
| 3-я ас. |
абезасо́біць |
абезасо́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
абезасо́біў |
абезасо́білі |
| ж. |
абезасо́біла |
| н. |
абезасо́біла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абезасо́б |
абезасо́бце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абезасо́біўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абезасо́бліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абезасо́бліваю |
абезасо́бліваем |
| 2-я ас. |
абезасо́бліваеш |
абезасо́бліваеце |
| 3-я ас. |
абезасо́блівае |
абезасо́бліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абезасо́бліваў |
абезасо́блівалі |
| ж. |
абезасо́блівала |
| н. |
абезасо́блівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абезасо́блівай |
абезасо́блівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абезасо́бліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абезахо́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абезахо́чу |
абезахо́цім |
| 2-я ас. |
абезахо́ціш |
абезахо́ціце |
| 3-я ас. |
абезахо́ціць |
абезахо́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
абезахо́ціў |
абезахо́цілі |
| ж. |
абезахо́ціла |
| н. |
абезахо́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абезахо́ць |
абезахо́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абезахо́ціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.